بررسی تاثیر آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در ارتقای رفتارهای مراقبت از کلیه‌ها در بیماران دیابتی نوع دو

مقدمه: نارسایی کلیه یکی از مهم‌ترین عوارض دیررس بیماری دیابت است و بیش از نیمی از افرادی که در انتظار پیوند کلیه هستند؛ افراد مبتلا به دیابت می‌باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی بر رفتارهای مراقبت از کلیه‌ها؛ در بیماران دیابتی نوع 2 انجام پذیرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی بر روی 88 نفر از بیماران دیابتی نوع 2، که به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد (هر کدام 44 نفر) تقسیم شدند، اجرا شده است. گردآوری داده‌های مربوط به رفتارهای مراقبت از کلیه‌ها با پرسش‌نامه‌ی روا و پایا، بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی صورت پذیرفت. قند خون ناشتای بیماران قبل از آموزش برای هر دو گروه سنجیده شد و سپس اعضاء گروه آزمون به مدت یک ماه بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی تحت آموزش قرار گرفتند. پس از سه ماه؛ سنجش رفتارهای مراقبت از کلیه‌ها و اندازه‌گیری قند خون ناشتا تکرار شد و اطلاعات با استفاده از آزمون‌های کای دو، t زوجی، t مستقل و آزمون ancovaتجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: سه ماه بعد از مداخله آموزشی، عملکرد بیماران دیابتی در زمینه‌ی پیشگیری از عوارض کلیوی در گروه مداخله افزایش معنی‌دار (0/001>p) و شاخص قند خون ناشتا کاهش اندک داشت. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که با آموزش بیماران دیابتی و نیز انجام پی‌گیری‌های فعال و تلاش در رفع موانع درک شده بیماران می‌توان مهارت‌های آنان را در زمینه رفتارهای مرتبط با سلامت کلیوی بالا برد و موجب کاهش بروز عوارض در بیماران شد.

The Role of Education Underpinned by Health Belief Model in Promoting Kidney Care Behaviors in Type 2 Diabetic Patients

Introduction: Kidney failure is one of the mainlate complications of diabetes so that more than half of patients waiting for a kidney transplant are suffering from diabetes as well. This study aimed to determine the effect of education underpinned by the health belief model on kidney care behaviors in type 2 diabetic patients. Materials and Methods: This quasiexperimental study was performed on 88 type 2 diabetic patients, who were selected using the cluster sampling method and were randomly divided into experimental and control groups (44 patients per group). The required data were collected using a valid and reliable questionnaire underpinned by the health belief model and fasting blood sugar of patients before training for both groups, and then the experimental group was then trained for one month based on the health belief model and again after three months. Kidney and fasting blood care behaviors were measured, and the collected data were analyzed using chisquared test, paired sample ttest, independent sample ttest, and ANCOVA. Results: Three months after the educational intervention, the performance of diabetic patients regarding the prevention of renal complications increased significantly in the intervention group (p<0.001), and the fasting blood sugar index decreased slightly. Conclusion: This study showed that after training diabetic patients and having active followups and efforts to facilitate patients #39; perceived barriers, their skills in kidney healthrelated behaviors can be improved to reduce the incidence of complications in patients.