بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی در زنان مبتلا به چاقی مفرط یک سال پس از جراحی باریاتریک

مقدمه: چاقی بزرگ‌ترین تهدید برای سلامتی انسان در این قرن است و نه تنها منجر به افزایش شیوع بیماری‌های غیرواگیر همراه چاقی بلکه باعث اختلال در کیفیت زندگی مرتبط با سلامتی می‌شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در زنان دارای چاقی مفرط پس از عمل جراحی باریاتریک، انجام شد. مواد و روش‌ها: 476 نفر از زنان بالای هجده سال مراجعه‌کننده به کلینیک چاقی تهران، وارد مطالعه شدند. اطلاعات آنتروپومتریک و آزمایشات بیوشیمی قبل و یک سال پس از جراحی اندازه‌گیری شد. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسش‌نامه کیفیت زندگی مرتبط با سلامتsf36 استفاده شد. یافته‌ها: به طور کلی میانگین سنی شرکت‌کنندگان 10/9 ±38/7 بود. نمایه توده بدنی قبل از جراحی باریاتریک 6/0 ±45/1 بود که یک سال بعد به 4/8 ± 30/2 کاهش یافت (0/001>p). میانگین نمرات متغیرهای آنتروپومتریک و شاخص‌های متابولیک یک سال پس از جراحی بهبود یافتند. میانگین امتیاز نمرات کیفیت زندگی در بعد سلامت جسمانی از 54/3 ±227/6 به 63/2 ±316/6 و در بعد روانی پس از جراحی باریاتریک از 70/9 ±236/7 به 62/9 ± 288/6 افزایش یافت (0/001>p). شایان ذکر است میانگین کلی کیفیت زندگی در دو بعد جسمانی و روانی یک سال پس از جراحی در دو گروه اسلیو گاسترکتومی و بای پس معده تفاوت معناداری نداشتند. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد کیفیت زندگی یک سال پس از جراحی چاقی نسبت به قبل از آن بهبود می‌یابد. این بهبود در تمام شاخص‌های کیفیت زندگی تفاوتی بین اسلیو گاسترکتومی و بای پس معده نداشت.

Evaluation of Health-Related Quality of Life in Obese Women One Year after Bariatric Surgery

Introduction: Obesity is steadily growing around the world and is one of the most important threats to human health in the 21st century. It not only increases the incidence of obesityrelated disorders, but also impairs the healthrelated quality of life (QOL). This study aimed to evaluate the healthrelated QOL in severely obese women after bariatric surgery. Materials and Methods: A total of 476 patients, aged ge;18 years, attending Tehran Obesity Treatment Center, were enrolled in this study. Anthropometric and biochemical information of the participants was obtained before and one year after surgery. Healthrelated QOL was assessed using the Iranian version of the ShortForm Health Survey (SF36). Results: The mean age of the patients undergoing bariatric surgery was 38.7 ±10.9 years. The body mass index (BMI) before bariatric surgery was 45.1 ±6.0 kg/m2, which decreased to 30.2 ±4.8 kg/m2 after one year of followup (P<0.001). The mean scores of anthropometric and metabolic indices improved one year after bariatric surgery. The mean score of the physical dimension of QOL improved from 227.6 ±54.3 to 316.6 ±63.2, and the mean score of the mental dimension also increased from 236.7 ±70.9 to 288.6 ±62.9 (P<0.001). The overall mean scores of QOL in the physical and psychological dimensions were not significantly different after one year of followup in the two groups of sleeve gastrectomy and gastric bypass. Conclusion: QOL greatly improved at one year after bariatric surgery. The improvements were comparable after sleeve gastrectomy and gastric bypass.