|
|
مقایسهی تاثیردو برنامهی تمرین ورزشی تداومی با شدت متوسط و تناوبی شدید بر ظرفیت آنتیاکسیدانی تام، مالون دی آلدئید و سوپراکسید دیسموتاز زنان میانسال چاق و دارای اضافه وزن
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عطارزاده حسینی رضا ,معظمی مهتاب ,فراحتی سمانه ,بهره مند معصومه ,صادق اقبالی فاطمه
|
منبع
|
غدد درون ريز و متابوليسم ايران - 1399 - دوره : 22 - شماره : 3 - صفحه:207 -213
|
چکیده
|
مقدمه: سیستم آنتیاکسیدانی بدن که وظیفه مقابله با اثرات مخرب اکسیدانها را به عهده دارد، میتواند تحت تاثیر عوامل مختلفی؛ از جمله تمرینات ورزشی قرار گیرد. هدف از پژوهش حاضر مقایسهی دو برنامه تمرین تداومی با شدت متوسط و تناوبی بر شاخصهای استرس اکسیداتیو و آنتیاکسیدانی زنان میانسال دارای اضافه وزن بود. مواد و روشها: در این مطالعه، 30 زن غیر فعال چاق و دارای اضافه وزن به طور تصادفی در سه گروه تمرین تناوبی شدید، تمرین تداومی و گروه کنترل تقسیم شدند. دو برنامه تمرینی به مدت 12 هفته و هر هفته سه جلسه اجرا شدند. پیش از آغاز و پس از اتمام دوره تمرینی؛ اندازهگیری مقادیر ظرفیت تام آنتیاکسیدانی، سوپراکسید دیسموتاز و مالون دی آلدئید در نمونههای خون آزمودنیها اندازهگیری شد. دادههای جمعآوری شده از طریق روش اندازههای تکراری و تی استیودنت همبسته در سطح معنیداری (0/05>p) تحلیل شدند. یافتهها: نتایج نشان داد که ظرفیت آنتیاکسیدانی تام در گروههای تمرین تداومی و تمرین تناوبی شدید افزایش معناداری یافته است (0/05.(p< همچنین تفاوت معناداری در شاخصهای مالون دی آلدئید و سوپراکسید دیسموتاز آزمودنیها مشاهده نگردید. نتیجهگیری: دوازده هفته تمرین ورزشی تداومی با شدت متوسط یا تناوبی شدید، باعث افزایش ظرفیت آنتیاکسیدانی تام میشود که میتواند در کاهش خطر بروز آتروسکلروزیس و بهبود سلامت قلب و عروق موثر باشد.
|
کلیدواژه
|
استرس اکسیداتیو، تمرین تناوبی با شدت بالا، تمرین تداومی با شدت متوسط، آنتیاکسیدان، اضافه وزن و چاقی
|
آدرس
|
دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکدهی علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکدهی علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه سجاد, دانشکده علوم انسانی, گروه علوم ورزشی, ایران, دانشگاه فردوسی مشهد, دانشکدهی علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده علوم ورزشی, گروه فیزیولوژی ورزشی, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Effects of High-Intensity Interval Training versus Moderate-Intensity Continuous Training on the Total Antioxidant Capacity, Malondialdehyde, and Superoxide Dismutase in Obese/Overweight Middle-Aged Women
|
|
|
Authors
|
Attarzadeh Hosseini Seyed Reza ,Moazzami Mahtab ,Farahati Samaneh ,Bahremand Masumeh ,Sadegh Eghbali Fatemeh
|
Abstract
|
Introduction: The antioxidant system, which protects the body against the damaging effects of oxidants, can be affected by a variety of factors, including exercise. The present study aimed to compare the effects of highintensity interval training versus moderateintensity continuous training on the oxidative and antioxidant indices in overweight middleaged women. Materials and Methods: A total of 30 inactive and obese/overweight women, aged 4050 years, with a BMI>27 kg/m2, were randomized to highintensity interval training, moderateintensity continuous training, and control groups. The exercise intervention consisted of 12 weeks of training in three supervised sessions per week. Before and after the exercise program, the subjects rsquo; blood samples were tested for the total antioxidant capacity, malondialdehyde (MDA) level, and superoxide dismutase (SOD) level. Repeated measures ANOVA and student rsquo;s ttest were applied in SPSS version 20 for data analysis (P<0.05). Results: The results showed that after 12 weeks of regular exercise, the total antioxidant capacity increased significantly in the groups of moderateintensity continuous training and highintensity interval training (P<0.05). Also, the results showed no significant differences in the MDA and SOD levels. Conclusion: Twelve weeks of highintensity interval training or moderateintensity continuous training both result in an increase in the total antioxidant capacity that could be effective in reducing the risk of atherosclerosis and cardiovascular disease.
|
Keywords
|
Oxidative stress ,High-intensity interval training ,Moderate-intensity continuous training ,Antioxidant ,Overweight ,Obesity
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|