انگ اجتماعی درک شده و رابطه‌ی آن با ویژگی‌‌های جمعیت‌شناختی و بالینی در نوجوانان و جوانان مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: انگ، شرایط حاکی از برچسب زدگی است؛ به گونه‌ای که فرد از محیط خویش بنا به دلایل فیزیکی و یا روانی متمایز شده و در حالت وصله ناجور بودن قرار می‌گیرد. این مطالعه با هدف تعیین انگ اجتماعی درک شده و رابطه‌ی آن با ویژگی‌های جمعیت‌شناختی و بالینی بیماران با دیابت نوع یک انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی تحلیلی، 135 بیمار با دیابت نوع یک در مراکز بهداشتی درمانی شهر تبریز در سال 1397 از طریق نمونه‌گیری هدفمند و با توجه به معیارهای ورود بررسی شدند. اطلاعات توسط پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه انگ اجتماعی جمع‌آوری گردید. داده‌ها از طریق نسخه 16 نرم‌افزار spss و با استفاده از آزمون‌های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: بیشتر نمونه‌های پژوهش زن و دارای میانگین سنی 7/27±26/02 سال بودند. میانگین کل انگ اجتماعی نمونه‌های پژوهش، 12/16±51/43 بود که در سطح متوسط قرار داشت. انگ اجتماعی با رده‌های سنی، وضعیت تاهل، محل سکونت، سطح تحصیلات، طول مدت ابتلا به دیابت، سابقه‌ی خانوادگی دیابت و سطوح مختلف هموگلوبین گلیکوزیله رابطه آماری معنا‌داری داشت (0/05>p). نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه‌ی حاضر، تلاش و حمایت همه جانبه تیم درمان و مخصوصا پرستاران در زمینه‌ی آموزش موثرتر بیماران مبتلا به دیابت جهت ارتقای سطح آگاهی و یادگیری آنان در زمینه دیابت و مقابله با عوارض روانی و انگ حاصل از آن، ضروری به نظر می‌رسد.

Perceived Social Stigma and Its Relationship with Demographic and Clinical Characteristics in Adolescents and Young People with Type 1 Diabetes

Introduction: The term stigma indicates characteristic labeling, in a way, that the individual becomes an outcast in his /her living environment for physical or psychological reason and in the case of patching it becomes ill fated. The objective of this study was to determine the perceived social stigma and its relationship with the demographic and clinical characteristics of patients with type 1 diabetes. Methods and Materials: In this analytical descriptive study, conducted in 2018, 135 patients with type 1 diabetes in Tabriz health centers, who met the inclusion criteria, were assessed using the purposeful sampling method. Data were collected on demographics also using social stigma questionnaires. Data were analyzed by SPSS software version 16 using independent ttest and one way ANOVA. Results: The majority of participants were women, with an average age of 26.02 ±7.27 years. Total mean for social stigma of the participants was 51.43 ±12.16, considered a moderate level. There was a significant relationship between social stigma and age, marital status, place of residence, educational level, duration of diabetes, diabetic family history and different levels of hemoglobin glycosylation. Conclusion: Based on the research results, the comprehensive effort and support of the treatment team, viz nurses is more effective educating diabetes patients and is vital for improving their knowledge about diabetes, to facilate coping with the psychological and emotional complications of diabetes and its social stigma.