ارتباط میزان متابولیسم پایه با سطح سرمی هورمون پاراتیروئید و ترکیب بدن در زنان مبتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه

مقدمه: فاکتورهای متعددی هم چون توده ی بدون چربی بدن و توده ی چربی بدن می توانند سبب تغییر در میزان متابولیسم پایه (bmr) به عنوان بزرگترین بخش نیاز انرژی روزانه بدن شوند. هدف از پژوهش مقطعی حاضر، مقایسه میزان متابولیسم پایه در زنان مبتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه و زنان سالم و نیز تعیین ارتباط bmr با سطح سرمی هورمون پاراتیروئید (pth) و ترکیب بدن می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه مقطعی حاضر، تعداد 68 زن در سنین 17 تا 50 سال وارد مطالعه شدند که 34 نفر از این زنان مبتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه و 34 نفر دارای سطح سرمی pth در حد طبیعی بودند. سنجش پارامترهای بیوشیمیایی شامل سطح سرمی pth با روش elisa، 25 هیدروکسی ویتامین d سرم با روش clia، آلکالین فسفاتاز با روش آنزیمی و کلسیم، فسفر و منیزیم سرم با روش رنگ سنجی صورت گرفت. اندازه گیری متابولیسم پایه و ترکیب بدن نیز با روش بیوالکتریک امپدانس انجام یافت. یافته ها: میانگین bmr و توده بدون چربی در زنان مبتلا به زنان هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه به طور معنا داری کمتر از زنان سالم بود (0/05>p). سطح سرمی pth در زنان مبتلا به هایپرپاراتیروئیدیسم ثانویه، به طور معنا داری بیشتر و سطح سرمی فسفر به طور معناداری کمتر از زنان سالم بود (0/05>p). همبستگی منفی و معناداری بینbmr و سطح سرمی pth در همه افراد مورد مطالعه دیده شد. توده چربی و بدون چربی بدن نیز دارای همبستگی مثبت و معناداری با bmrبود (0/05>p). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعه، نشان دهنده همبستگی معکوس bmr با سطح سرمی هورمون pth در زنان سنین باروری بود. با توجه به مقطعی بودن مطالعه و عدم امکان اسنتتاج علیتی، انجام مطالعات مداخله ای در این زمینه کمک کننده به نظر می رسد.