اثر مصرف رژیم غذایی پرچرب مادر بر هومئوستاز انرژی در زاده‌های نر بالغ استرس‌ دیده در موش صحرایی

مقدمه: در مطالعه حاضر اثر مصرف مزمن رژیم غذایی پرچرب مادر بر هومئوستاز انرژی و متابولیسم گلوکز در زاده های بالغ نر به دنبال استرس مزمن بررسی شد. مواد و روش ها: موش های صحرایی ماده به دو گروه رژیم غذایی معمولی و پرچرب تقسیم شدند. هر یک از گروه ها از 3 هفته پیش از بارداری تا پایان شیردهی، رژیم غذایی خود را دریافت کردند. زاده های نر هر گروه در 8 هفتگی به گروه های شاهد و آزمون تقسیم شدند و گروه های آزمون به مدت 2 هفته استرس متغیر دریافت کردند. در پایان 10 هفتگی، غلظت های پلاسمایی گلوکز، انسولین، کورتیکوسترون و لپتین کل زاده های نر اندازه گیری و چربی شکمی توزین شد. وزن بدن، میزان غذای مصرفی و دریافت کالری گروه ها نیز اندازه گیری شد. یافته ها: غذای پرچرب مادر به تنهایی وزن چربی شکمی و غلظت های پلاسمایی کورتیکوسترون و لپتین زاده ها، هم چنین وزن بدن، میزان مصرف غذا و دریافت کالری را کاهش داد؛ در حالی که بر غلظت های پلاسمایی گلوکز، انسولین و شاخص homair اثری نداشت. در حضور استرس، غذای پرچرب مادر غلظت های پلاسمایی کورتیکوسترون و لپتین و هم چنین وزن بدن، میزان مصرف غذا و دریافت کالری را نسبت به گروه شاهد کاهش داد، در حالی که تغییر معناداری در وزن چربی شکمی، غلظت های پلاسمایی گلوکز، انسولین و شاخص homair ایجاد نکرد. نتیجه گیری: از نتایج این مطالعه به نظر می رسد مصرف غذای پرچرب مادر در دوران بحرانی تکامل (جنینی نوزادی) با تغییر در پاسخ دهی محور هیپوتالاموسی هیپوفیزی آدرنال و یا حساسیت مرکزی به لپتین در زاده های نر، اختلال هومئوستاز انرژی را در زاده های بالغ نر در مواجهه با استرس تشدید می کند.

The Effect of Maternal High-Fat Feeding on Energy Homeostasis in Stressed Adult Male Rat Offspring

Introduction: In the present study the effect of chronic maternal highfat diet consumption on energy homeostasis and glucose metabolism in response to chronic stress was investigated in adult male rats. Materials and Methods: Female rats were divided into two groups of normal and high fat diets. Each group received their diet from 3 weeks before pregnancy until the end of lactation. At 8 weeks of age, male offspring were divided into control and stress groups, the stress group receiving variable stress for 2 weeks. At the end of 10 weeks, plasma concentrations of glucose, insulin, corticosterone and leptin were measured and intraabdominal fat was weighed in all male offspring. The body weight, food and calorie intake of the rats were also measured. Results: Maternal highfat diet alone reduced intraabdominal fat weight, plasma concentrations of corticosterone and leptin, body weight, food and calorie intake, although at had no effect on fasting plasma glucose and insulin concentrations, or on HOMAIR index. In response to stress, the maternal highfat diet reduced corticosterone and leptin plasma concentrations, body weight, food and calorie intake compared to the control group; whereas did not significantly change the intraabdominal fat weight, plasma glucose and insulin levels as well as HOMAIR index. Conclusion: From the results of the present study it seems we can conclude that maternal HFD feeding, in a critical developmental period (perinatal), by altering responsiveness of hypothalamicpituitaryadrenal axis and/or central leptin sensitivity, exacerbates impaired energy homeostasis in stressed adult offspring.