سن یائسگی در زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک: یک مرور نظام‌مند

مقدمه: سن یائسگی تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار می گیرد. گرچه پژوهش های متعددی در زمینه جنبه های مختلف سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) انجام گردیده است، مطالعات اندکی به بررسی تغییرات سن یائسگی و عوامل مرتبط با آن در بیماران مبتلا به pcos در مقایسه با زنان سالم پرداخته اند. در این مطالعه ی مروری بنا داریم که به جمع بندی مقالاتی که سن یائسگی زنان مبتلا به pcos را بررسی کرده اند، بپردازیم. مواد و روش ها: پایگاه های اطلاعاتی pubmed (including medline), scopus, google scholar, web of science, embase برای یافتن مقالات منتشر شده در زمینه ی سن یائسگی واقعی یا برآورد شده بر اساس میزان سرمی هورمون آنتی مولرین (amh) در بیماران مبتلا به pcos از ابتدا تا سال 2018 جستجو و اطلاعات آن ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. کیفیت مقالات با استفاده از مقیاس ارزیابی کیفیت newcastle ndash;ottawa تعیین گردید. یافته ها: مطالعات موجود ثابت کرده اند که amh، یک مارکر تشخیصی مطمئن در پیش بینی ذخیره تخمدانی و سن یائسگی، در مبتلایان به pcos به طور معنی داری بیشتر از زنان سالم می باشد. نتایج مطالعه ی مروری حاضر نشان داد که در اکثر بررسی های به عمل آمده، سن یائسگی یا برآورد آن بر حسب میزان سرمی amh در بیماران مبتلا به pcos به طور معنی داری در مقایسه با زنان گروه شاهد بیشتر بود. نتیجه گیری: تاخیر سن یائسگی در زنان مبتلا به pcos می تواند به عنوان روزنه ی امیدی جهت باروری در سنین بالاتر زنان مبتلا به این سندرم که از ناباروری رنج برده اند، باشد.