بررسی ارتباط چگالی رژیم غذایی با نمایه آدیپوسیت، میزان متابولیسم استراحت، ضریب تنفس و شاخص‌های ترکیب بدن در زنان چاق و اضافه‌ وزن

مقدمه: چگالی انرژی غذایی بر حسب محتوای انرژی غذا (کیلوکالری) تقسیم بر وزن غذا (گرم) تعریف شده است که تاثیر مهمی در تنظیم انرژی مصرفی، کاهش وزن، چاقی شکمی و دور کمر دارد؛ اما ارتباط آن با نمایه آدیپوسیتی، میزان متابولیسم استراحت و ضریب تنفس، کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. نمایه آدیپوسیتی از دور باسن و قد مشتق می شود که می تواند ابزار مناسبی برای اندازه گیری چربی بدن باشد. هدف اصلی این مطالعه، بررسی ارتباط چگالی رژیم غذایی با نمایه آدیپوسیت، میزان متابولیسم استراحت، ضریب تنفس و شاخص های ترکیب بدن در زنان چاق و دارای اضافه وزن بود. مواد و روش ها: این مطالعه بر روی 301 خانم دارای اضافه وزن و چاق انجام شد. در این مطالعه ی مقطعی میزان متابولیسم استراحت و ضریب تنفس با استفاده از کالری سنجی غیرمستقیم و ترکیب بدنی افراد با دستگاه آنالیز ترکیب بدنی بررسی شد. دریافت غذایی معمول افراد با پرسش نامه تکرر مصرف مواد غذایی پایا و روا و چگالی انرژی غذایی با تقسیم انرژی دریافتی هر فرد بر وزن کل غذای خورده شده به دست آمد. یافته ها: ارتباط معنا داری بین چگالی انرژی غذایی با سن، میزان تولید دی اکسیدکربن، میزان متابولیسم استراحت، میزان متابولیسم استراحت در هر کیلوگرم وزن و ضریب تنفس وجود دارد (0/05>p). پس از تعدیل داده ها برای سن، توده ی بدون چربی و فعالیت بدنی، ارتباط بین چگالی انرژی غذایی با میزان متابولیسم استراحت در هر کیلوگرم وزن بدن و ضریب تنفس هم چنان معنا دار بود (0/0001>p). ارتباط بین چگالی انرژی غذایی و نمایه آدیپوسیتی معنادار نبود (0/55=p). نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش یک واحد افزایش در چگالی انرژی رژیم غذایی سبب می شود که میزان متابولیسم استراحت در هر کیلوگرم وزن بدن 0/89 واحد و ضریب تنفس 0/18 واحد افزایش یابد؛ از طرفی نمایه آدیپوسیتی با چگالی انرژی غذایی ارتباط معناداری ندارد.