تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی و مکمل‌دهی ال-آرژنین بر سطوح پلاسمایی مشتق اکسیده‌ی داکسی‌گوانوزین ((8-Ohdg، مالون‌دی‌آلدهید و ظرفیت تام آنتی‌اکسیدانی مردان سالمند (مدل‌سازی چند متغیره طولی)

مقدمه: سالمندی فرآیندی زیست شناختی است، که با تجمع آسیب های اکسیداتیو به مولکول dna همراه است. از آنجا که فعالیت های ورزشی و استفاده از مکمل های غذایی نقش موثری در کاهش عوارض سالمندی دارند، در این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین ورزشی و مصرف ال آرژنین بر محصولات فرایندهای اکسیداتیو شامل مشتق اکسیده ی داکسی گوانوزین (8-ohdg)، مالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (tac) در مردان سالمند مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: 44 مرد سالمند با میانگین سنی 4/61 ±67/77انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه 11 نفری گروه تمرین+مکمل (es)، گروه تمرین+دارونما (ep)، گروه مکمل و گروه شاهد تقسیم شدند. گروه های تمرین، هشت هفته پروتکل طراحی شده تمرین ترکیبی استقامتی و قدرتی را سه جلسه در هفته، یک روز در میان انجام دادند. گروه تمرین+مکمل و گروه مکمل، روزانه 1000 میلی گرم ال_آرژنین را یک ساعت بعد از صبحانه و یک ساعت قبل از تمرین مصرف کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از روش تحلیل کووواریانس و مدل سازی چند متغیره طولی برای تحلیل داده ها در سطح معناداری p<0.05 استفاده شد. یافته ها: تغییرات 8-ohdg، mda و tac در 4 گروه مورد مطالعه، تفاوت معناداری داشت (p<0.001). 8 -ohdg و mda در هر سه گروه es (به ترتیب 35/38-درصد و 61/85-درصد)، ep (-22/59 درصد و 55/45-درصد) و مکمل (14/90-درصد و 3/09-درصد) کاهش معناداری داشت (p<0.001). هم چنین tac در گروه es (135/56درصد)، گروه ep (76/21درصد) و گروه مکمل (21/27 درصد) افزایش معناداری داشت (p<0.001). تاثیر توام تمرین و مصرف مکمل بیشتر از تاثیر تمرین یا مصرف مکمل به تنهایی بر 8 -ohdg (p<0.001، 5/16 =β)، tac (، 2/30 = β) و mda (p<0.001، 3/50= β) بود. هم چنین تمرین تاثیر معناداری بیشتری نسبت به مصرف مکمل به تنهایی روی پاسخ ها نشان داد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، مصرف مکمل ال آرژنین و تمرینات ترکیبی هوازی و قدرتی می تواند به عنوان کاهش دهنده شاخص های استرس اکسایشی و بهبوددهنده سیستم آنتی اکسیدانی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.