بررسی سطوحbdnf و کورتیزول سرم پس از فعالیت هوازی حاد به دنبال مصرف چهار رژیم غذایی در مردان دارای اضافه وزن: یک مطالعه متقاطع و کنترل شده با رژیم غذایی معمولی

مقدمه: فاکتور رشد نروتروفیک مغزی (bdnf)، علاوه بر نقش عمده ای که در اختلالات رفتاری دارد، نقش مهمی نیز در کنترل دریافت غذایی و وزن ایفاء می کند. تاثیر ترکیبی فعالیت ورزشی و رژیم غذایی بر سطوح bdnf به طور کامل شناسایی نشده است. بنابراین هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر فعالیت هوازی حاد به دنبال مصرف رژیم های غذایی متفاوت بر سطوح bdnf و کورتیزول سرم مردان دارای اضافه وزن می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح متقاطع، 10 مرد دارای اضافه وزن (سن 6.1 ±23 و شاخص توده بدنی 0.47±29.26)، به عنوان آزمودنی در چهار جلسه با یک هفته فاصله به آزمایشگاه فیزیولوژی ورزشی مراجعه کردند. در هر جلسه دو ساعت پس از مصرف یکی از رژیم های غذایی معمولی، پر کربوهیدرات، پر پروتئین و پر چرب، آزمودنی ها 30 دقیقه تمرین هوازی روی تردمیل با شدت 60 تا 70 درصد ضربان قلب بیشینه انجام دادند. در هر جلسه نمونه های خونی در حالت ناشتا، دو ساعت پس از مصرف رژیم غذایی (قبل از ورزش) و پس از ورزش جهت اندازه گیری سطوح bdnf و کورتیزول سرم از آزمودنی ها گرفته شد. یافته ها: سطوح سرمی bdnf پس از فعالیت هوازی حاد به دنبال رژیم غذایی پر کربوهیدرات (0.001=p) و پر پروتئین (0.001=p) و معمولی (0.039=p) نسبت به رژیم غذایی پر چرب افزایش معنی داری نشان داد. تفاوت معنی داری در سطوح سرمی کورتیزول پس از فعالیت هوازی به دنبال چهار نوع رژیم غذایی متفاوت مشاهده نشد (0.258=p). نتیجه گیری: به نظر می رسد دریافت کالری از رژیم غذایی پر چرب موجب کاهش سطوح bdnf سرمی در مردان دارای اضافه وزن می شود و فعالیت هوازی پس از مصرف رژیم غذایی پر چرب با وجود عدم تغییر سطوح کورتیزول، افزایشی در سطوح bdnf ایجاد نمی کند.