بررسی ادراکات، عوامل قادرکننده و پرورش دهنده‌ی مرتبط با رفتارهای خودمراقبتی در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک

مقدمه: دوره ی نوجوانی سخت ترین مرحله برای کنترل و مدیریت دیابت نوع یک است. مطالعه ی حاضر به منظور تعیین ادراکات، عوامل قادرکننده و پرورش دهندگان مرتبط با رفتارهای خودمراقبتی در نوجوانان مبتلا به دیابت نوع یک انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی از نوع مقطعی است که در سال 1395، به صورت تصادفی، 120 نوجوان 14 الی 19 ساله ی مبتلا به دیابت نوع یک شهر تهران انتخاب و مطالعه بر روی آن ها انجام شد. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه ی محقق ساخته مبتنی بر مدل pen3 بود که از نتایج حاصل از مصاحبه و بحث گروهی استخراج شد. این پرسش نامه مشتمل بر چهار بخش متغیرهای دموگرافی، اداراکات، عوامل قادر کننده و عوامل پرورش دهنده بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: بیش از 44 درصد از نمونه های مورد بررسی اظهار داشتند که به طور معمول رفتارهای خودمراقبتی را انجام می دهند. سخت و خسته کننده دانستن انجام این رفتارها، پنهان کردن بیماری، گران بودن نوارهای سنجش قند خون، کمبود آموزش های عمومی و اختصاصی، عدم توجه به معنویت و نیازهای معنوی بیماران در برنامه های درمانی، تعارض با والدین و ارتباط ضعیف با دیگر بیماران مبتلا به دیابت نوع یک، از مهم ترین ادراکات، عوامل قادرکننده و پرورش دهنده بودند. نتیجه گیری: توجه بیشتر در طراحی برنامه های آموزش عمومی در رسانه های جمعی و آموزش های دوره ای و اختصاصی، حمایت بیشتر دولت و سازمان های بیمه گر از بیماران و توجه به معنویت و نیازهای معنوی بیماران دیابت نوع یک می تواند جهت رفع موانع خودمراقبتی کمک کننده باشد.

Perceptions, Enablers and Nurturers Related to Self-care Behaviors in Adolescent with Type 1 Diabetes

Introduction: Adolescents with type 1 diabetes show poorer adherence to selfcare behaviors, compared with other patients. The purpose of this study was to determine the perceptions, enablers, and nurturers related to selfcare behaviors in adolescents with type 1 diabetes. Materials and Methods: This crosssectional study was conducted in 2016, on 120 adolescent participants with type 1 diabetes who had been referred to the Iranian Diabetes Association. Data collection tools were a questionnaire based on the PEN3 Model and information extracted during interviews and focus group discussions. The questionnaire consisted of four parts (Demographic variables, Perceptions, Enablers, and Nurturers); the validity and reliability of the questionnaire had been approved. Data were analyzed using SPSS version 22 software and descriptive statistics tests. Results: Over 44% of adolescents with type 1 diabetes reported moderate compliance with selfcare behaviors. Insupportable selfcare behaviors, denial of disease, expensive blood glucose (blood sugar) test strips, lack of public and private education, lack of attention to spirituality and the spiritual needs of patients in therapeutic programs, conflict with parents and poor communication with other type 1 diabetes patients were the most important perceptions, enablers and nurturers. Conclusions: Focusing more attention on the design of the general education programs, via mass media and dedicated training, increasing government support and health insurance for patients, along with addressing and spiritual needs of patients can help overcome these obstacles.