تاثیر برنامه‌های توان‌بخشی‌شناختی رایانه‌ای برجبران نقایص شناختی بیماران

هدف: بررسی اثر بازتوانی شناختی مبتنی بر رایانه بر نقایص شناختی سالمندان مبتلا به آلزایمر بود. روش: در این مطالعه که با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل اجرا شد، 16 سالمند مبتلا به آلزایمر ساکن خانه ی سالمندان کرمان با داشتن ملاک های ورود به مطالعه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند. شرکت‌کنندگان پرسش نامه ی معاینه ی مختصر وضعیت روانی و آزمون های حافظه ی وکسلر، برج‌لندن، برو- نرو و بندر گشتالت را تکمیل کردند. برنامه ی بازتوانی شناختی با استفاده از نرم افزار آموزش مغز و اعصاب neurotraining، در 24 جلسه ی یک ساعته، طی هشت هفته و دو تا سه بار در هفته اجرا و نتایج پس از دو ماه پیگیری شد. داده ها با مدل تحلیل واریانس چندمتغیره اندازه گیری های مکرر تحلیل شدند. یافته ها: یافته ها حاکی از آن بود که گروه آزمایش پس از دریافت مداخله ی بازتوانی شناختی رایانه ای، درمقایسه با گروه کنترل، براساس نمرات معاینه ی وضعیت روانی (94/. =2?)، به طور معنادار آسیب مغزی کمتر؛ براساس نمرات برج لندن (68/. =2?)، عملکردهای اجرایی کارآمدتر؛ براساس نمرات برو- نرو (93/. =2?)، عملکرد توجه کارآمدتر؛ براساس نمرات حافظه ی وکسلر (89/. =2?)، عملکرد حافظه ی کارآمدتر؛ وبرپایه ی نمرات بندر گشتالت (88/. =2?)، آسیب مغزی کمتر نشان داده است. یافته ها همچنین نشان دادند که اثر مداخله بر همه ی متغیرها در مرحله ی پیگیری ثبات داشتند. نتیجه گیری: نتایج مطالعه، تاثیر مداخله ی بازتوانی شناختی رایانه ای را بر بهبود عملکرد شناختی سالمندان مبتلا به آلزایمر خفیف نشان داد؛ لذا توصیه می شوداین مداخله در مراکز درمانی و نگهداری سالمندان به کار گرفته شود