اثر برنامه‌ی مدیریت استرس مبتنی بر سبک زندگی، بر اصلاح طرح‌واره‌های شناختی و افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس

هدف: در این تحقیق، اثر برنامه ی مدیریت استرس مبتنی بر سبک زندگی بر کاهش استرس، اصلاح طرح واره های شناختی و افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس دانشگاه پیام نور تهران بررسی شد. روش: بدین منظور 26 نفر از دانشجویان پراسترس دختر با میانگین سنی 32 و انحراف استاندارد 82/9 انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای داده شدند و سپس قبل و بعد از ارایه ی برنامه ی مدیریت استرس لرن (learn)، به کلیه ی گزاره های پرسش نامه های استرس ادراک شده، طرح‌واره‌های یانگو، حس انسجام آنتونوسکی پاسخ دادند. برای تحلیل آماری داده‌های پژوهش، از شاخص‌های میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد فراوانی و آزمون‌های لون (leven)، کولموگراف اسمیرنف (kolmogrov-smirnov) و تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه (anova & manova variance analysis test) استفاده شد. یافته‌ها: داده‌ها با آزمون تحلیل واریانس یک راهه و چند راهه تحلیل شد که حاکی از معناداری تفاوت نمرات پیش‌آزمون و پس‌آزمون دو گروه در استرس ادراک شده، برخی طرح‌واره‌های شناختی (محرومیت هیجانی، بی اعتمادی/ بدرفتاری، نقص/ شرم، شکست، ایثار و بازداری هیجانی) وحس انسجام است (05/0 > p). نتیجه‌گیری: بدین معنا که مداخله‌ی مدیریت استرس به کاهش استرس، اصلاح بعضی طرح واره‌های شناختی و نیز افزایش حس انسجام دانشجویان پراسترس منتهی شده است