بررسی فرآیند دلبستگی به مکان در مطالعات ‌شهری با رویکرد روان‌شناسی ‌شناختی

هدف: یکی از معانی مهم و موثر در ارتباط انسان و محیط که مورد توجه طراحان بوده است، دلبستگی به مکان می‌باشد. دلبستگی مکانی به عنوان مفهومی چندبعدی با ابعاد شخصی، فرآیند روان‌شناختی و مکانی، مورد بررسی قرار گرفته است. تاکنون مطالعات فراوانی در زمینه دلبستگی به مکان صورت گرفته و متخصصین حوزه های مختلف طراحی، روان شناسی، روان شناسی محیطی، جامعه-شناسی و ارتباط شناسی تحقیقات متعددی انجام داده و ابعاد محیطی و انسانی این ارتباط را مورد بررسی قرار داده اند. هدف این مطالعه بررسی فرآیند دلبستگی به مکان در مطالعات شهری با رویکرد روان شناسی شناختی است. روش: روش تحقیق استدلال منطقی است که از تحلیل محتوا در دو حوزه دلبستگی به مکان و روان شناسی شناختی بهره گرفته شده است. یافته ها: فرآیند دلبستگی به مکان دارای عناصر عاطفی، شناختی و رفتاری می باشد. فرآیند شناخت در روانشناسی شناختی از سه مرحله دریافت اطلاعات محیطی، ذخیره‌سازی و بازیابی تشکیل می شود که در این فرآیند مولفه‌های توجه، مفهوم سازی، تصویرسازی ذهنی و نقشه شناختی، تداعی و معنایابی مطرح می گردند. روش های تحقیق در روان‌شناسی شناختی بر اساس منطق محوری تحقیق مبتنی بر استناد علّی، تفسیر، زمینه-بخشی و پیش بینی می باشند.نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که روان شناسی شناختی به عنوان رویکرد علمی می‌تواند در زمینه معرفت شناسی با تعریف فرآیند شناخت در چارچوب نظری دلبستگی به مکان و در زمینه روش شناسی با ارایه روش های تحقیق شناختی در مطالعه فرآیند دلبستگی، در جهت ارایه تصویری کامل تر و درکی عمیق تر از فرآیند دلبستگی به مکان، موثر واقع شود.