اصلاح سوگیری پیش‌توجه در مصرف‌کنندگان سیگار: تعمیم ابزاری و محرکی

هدف: سوگیری پیش توجه به این اشاره دارد که هنگام رقابت چندین محرک در کسری از ثانیه، بدون هشیار شدن محتوای محرک برای تصرف توجه، کدام محرک می‌تواند توجه فرد را به خود جلب کند. ادبیات پژوهشی اهمیت سوگیری پیش توجه به محرک‌های مرتبط با اعتیاد در ادامه مصرف و همچنین عود افراد ترک کننده را تایید می‌کنند. در پژوهش حاضر، اصلاح سوگیری توجه در کاهش سوگیری پیش توجه افراد سیگاری و همچنین تعمیم ابزاری (به استروپ) و محرکی بررسی شد. روش: در این مطالعه، دو گروه مصرف‌کننده سیگار (کنترل و اصلاح سوگیری توجه) با استفاده از نرم‌افزار پروب دات و استروپ با محرک‌های واژه و تصویر از نظر میزان سوگیری توجه (600 میلی‌ثانیه) و سوگیری پیش توجه (200 میلی‌ثانیه) در سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری سنجیده شدند. گروه کنترل بین پیش آزمون و پس آزمون مداخله‌ای خنثا دریافت کرد، درحالی‌که گروه اصلاح سوگیری توجه با فرآیند اصلاح سوگیری توجه مورد مداخله قرار گرفت. یافته‌ها: یافته‌ها حاکی از آن است که مداخلات در پس آزمون سوگیری پیش توجه، پس آزمون و پیگیری سوگیری توجه استروپ و پس آزمون و پیگیری سوگیری توجه به محرک‌های جدید باعث تفاوت معنادار دو گروه شده‌ است. نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که اصلاح سوگیری توجه در سه سطح کاهش سوگیری پیش توجه، تعمیم ابزاری و تعمیم محرکی موثر است. این مهم می‌تواند نویدبخش تعمیم این مداخلات به زندگی واقعی شرکت‌کنندگان باشد