رزیابی ترجیحات بصری زنان از فضاهای شهری تهران

هدف: صاحب نظران از زمان شروع طراحی شهری، به اهمیت بصری شهرها، به عنوان بخش جدا ناپذیر از زندگی شهروندان و تاثیر کیفیت آن بر تجربه افراد از محیط، توجه کرده اند. در این میان، آنچه اهمیت دارد، شناسایی و ارزیابی معیارهای اصلی شهروندان در تعیین ترجیح بصری بیشتر و کمتر فضاهای شهری است. با توجه به اینکه جنسیت مانند عواملی همچون محل سکونت، سن، شرایط اجتماعی- اقتصادی، قومیت، سطح درآمد بر ادراک و ترجیح محیط تاثیر می گذارد، هدف این پژوهش، سنجش ترجیحات بصری شهروندان زن تهرانی از فضاهای عمومی شهری است. روش: با بهره گیری از نمونه جامعه آماری 250 نفری، اماکن دارای بیشترین و کمترین ترجیحات بصری در تهران شناسایی شدند و افراد بر اساس معیارهای حاصل از بررسی متون ادبیات موضوع، به ویژگی های محیطی دو نمونه با بیشترین و کمترین ترجیح (خیابان ولی عصر و میدان انقلاب) امتیاز دادند. داده های حاصل از امتیازها (طیف پنج-تایی لیکرتی) با استفاده از تحلیل های همبستگی و رگرسیونی ارزیابی شد. نتیجه گیری: نتایج گویای آن است که ویژگی های طبیعی-بودن، نمونه واری و اسرارآمیز بودن، بیشترین تفاوت میانگین را در دو فضای مذکور دارند. همچنین تحلیل رگرسیونی نشان داد که برای بهبود کیفیت برنامه‌ریزی وطراحی خیابان ولی عصر، باید به ویژگی های تداعی، طبیعی بودن، نگه داری مناسب، خوانایی، اهمیت تاریخی و انسجام توجه شود تا همچنان به عنوان فضایی دارای ترجیح بصری زیاد باقی بماند و تقویت نیز بشود. از سوی دیگر، برای بهبود افزایش ترجیح بصری میدان انقلاب نیز توجه به ویژگی های اسرارآمیز بودن، تداعی، نمونه واری و خوانایی در الویت است.