تاثیر درماندگی‌آموخته‌شده بر سوگیری حافظه آشکار افراد خبره و مبتدی

هدف: براساس نظریه باور و فرضیه خلق هم‌خوان، افراد اطلاعات هیجانی خوشایند و ناخوشایند را به صورت انتخابی پردازش می‌کنند. درماندگی آموخته‌شده باعث ایجاد خلق منفی می‌شود. افراد خاصی از جمله افراد خبره بیشتر در معرض درماندگی قرار می‌گیرند. هدف اصلی این مطالعه، مقایسه اثر درماندگی آموخته‌شده بر بازشناسی محرک‌های ناخوشایند در اشخاص خبره و مبتدی است. روش: در این مطالعه، 90 آزمودنی شامل 45 فرد خبره (23 مرد و 22 زن) و 45 فرد مبتدی (24 مرد و 21 زن) شرکت کردند. آزمودنی‌های هر دو گروه خبره و مبتدی به طور تصادفی در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند: 1- آزمایش (15نفر) 2- کنترل (15نفر) 3- انتظار (15نفر). ابتدا شرکت‌کنندگان نسخه فارسی مقیاس سیستم‌های بازداری/ فعال-سازی رفتار (bis/bas) وایت و کارور، آزمون خودارزیابی تصاویر آدمک(sam) و پرسش‌نامه سبک اسنادی(asq) را کامل کردند. برای همه آزمودنی‌ها، کلمات هیجانی برای به خاطر سپردن و سپس به شرکت‌کنندگان گروه آزمایش و کنترل مسایلی ارایه شد. گروه آزمایش برای عملکردش بازخورد منفی غیرمرتبط با پاسخ دریافت کرد؛ گروه کنترل هیچ بازخوردی نگرفت و گروه انتظار به هیچ مساله‌ای پاسخ نداد. زمان واکنش (rt)، سوگیری پاسخ(b) و حساسیت پاسخ(d') ، برای بازشناسی کلمات دارای بار هیجانی با استفاده از نظریه تشخیص علامت محاسبه شد. نتیجه‌گیری: تفاوت سوگیری پاسخ در گروه خبره درمانده نسبت به گروه‌های دیگر مطالعه معنادار بود اما تفاوت زمان واکنش گروه‌ها معنادار نبود. نتایج نشان داد که در بازشناسی کلمات منفی، اشخاص خبره‌ای که در معرض درماندگی آموخته شده قرار گرفته بودند از راهبرد آسان‌تری استفاده کردند.