هنجاریابی مقیاس سنجش حافظه کاری کودکان پنج تا 11 ساله شهر ایلام

هدف: مقیاس سنجش حافظه کاری (wmrs)، یک مقیاس سنجش رفتاری است که برای کمک به مربیان به منظور تشخیص آسان کودکان مبتلا به نقایص حافظه کاری ساخته شده است. این حافظه یک سازه نظری است که در روان شناسی شناختی و اخیراً علوم شناختی برای اشاره به نظام یا مکانسیم‌های زیربنایی حفظ و نگهداری اطلاعات مربوط به تکلیف در حین عملکرد تکالیف شناختی به کار می‌رود. در پژوهش پیشِ رو این مقیاس برای کودکان پنج تا11 ساله شهر ایلام هنجاریابی شده است. روش: ابزار این پژوهش مقیاس سنجش حافظه کاری است که 20 گویه و هر گویه چهار گزینه دارد و به آن نمره‌ای از صفر تا سه تعلق می‌گیرد. جامعه آماری پژوهش تمام کودکان پنج تا 11 ساله شهر ایلام بودند که با استفاده از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 320 نفر آنها به صورت تصادفی انتخاب شدند. برای محاسبه پایایی آزمون از روش همسانی درونی و آلفای کرونباخ و برای روایی آزمون از دو روش همبستگی نمرات مقیاس سنجش حافظه وکسلر و نمرات خواندن و ریاضی آزمودنی ها با مقیاس حافظه‌کاری استفاده شد. برای محاسبه، روش های آمار توصیفی و استنباطی به کار رفت. داده‌ها با نسخه 16 نرم افزار spss تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج بین گویه‌های مقیاس و نمره کل حافظه کاری رابطه معناداری به دست داد. رابطه بین گویه های مقیاس نیز معنادار بود. ضریب پایایی آلفای کرونباخ مقیاس 77/0 و ضریب همبستگی بین دو نیمه مقیاس 80/0 بود. کلیه ضرایب همبستگی در سطح 001/0معنادار بودند. نتایج حاکی از وجود رابطه معنادار بین نمرات دروس خواندن و ریاضی افراد ونمره حافظه کاری در سطح001/0 بود. نتیجه دیگر این پژوهش نشان داد که بین گویه های مقیاس سنجش حافظه کاری و نمره کل مقیاس و مقیاس سنجش حافظه وکسلر رابطه منفی معناداری وجود دارد(01/ > p). نتایج نمراتt و رتبه درصدی نیز ارایه شده است. نتیجه گیری: مقیاس سنجش حافظه کاری ابزاری مفید برای تشخیص کودکان مبتلا به نارسایی‌ و آسیب‌های حافظه کاری است. با شناسایی این آسیب‌ها و اتخاذ تدابیر آموزشی و فعالیت های کلاسی خاص می‌توان توانایی‌های حافظه کاری کودکان را بهبود بخشید.