تاثیر سطح پردازش (عمقی و سطحی) بر میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب در دانشجویان با رشته های تحصیلی مختلف

هدف: تحقیقات نشان داده اند که سطح پردازش می تواند بر میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب تاثیرات متفاوتی داشته باشد، بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین تاثیر سطح پردازش بر میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب در دانشجویان با رشته‌های تحصیلی مختلف است. روش: پژوهش حاضر از نوع طرح های آزمایشی مقدماتی (پیش آزمایشی) و طرح پس آزمون برای یک گروه است و مدل آماری پژوهش تحلیل واریانس عاملی است، که اثر نوع تکلیف به عنوان عامل درون گروهی و اثر نوع رشته و نوع رویکرد به مطالعه به عنوان عوامل بین گروهی وارد تحلیل آماری شدند. برای انجام پژوهش 100 نفر از دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته های روان‌شناسی، حقوق، برق و کامپیوتر دانشگاه شهید بهشتی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارت بودند از : 1- ابزار بررسی حافظه کاذب ( الگوی drm)، که میزان حافظه کاذب، یادآوری و بازشناسی افراد را اندازه گیری می کرد. 2- پرسشنامه تجدیدنظر شده دو عاملی فرایند مطالعه (f 2r-spq-) بود که رویکرد مطالعه افراد را می سنجید (بیگز، کمبر و لانگ 2001). داده های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس آمیخته بررسی شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که میزان یادآوری و بازشناسی افراد در تکالیف سطحی بیشتر از تکالیف عمقی بود اما میزان حافظه کاذب افراد در تکالیف عمقی بیشتر از سطحی بود. همچنین نتایج تحلیل واریانس آمیخته بیانگر آن بود که در یادآوری اثر بین گروهی رشته تحصیلی معنادار بود و در حافظه کاذب اثر رویکرد افراد به مطالعه معنادار بود، به طوری که افرادی که رویکرد عمقی به مطالعه داشتند، میزان حافظه کاذب بیشتری داشتند. نتیجه گیری: می توان اینگونه نتیجه گرفت که هم نوع تکالیف که شامل تکالیف عمقی و سطحی می باشد و هم رویکرد خود افراد به مطالعه که شامل رویکرد عمقی و سطحی می باشد می توانند میزان یادآوری، بازشناسی و حافظه کاذب را تحت تاثیر قرار دهند