بازشناسی حالات هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برون گردی / روان رنجورخویی: نقش تعدیل کنندهحافظه کاری

هدف: درک و بازشناسی هیجان های دیگران یک عامل مهم در ارتباطات اجتماعی است. هدف پژوهش حاضر مقایسهتوانایی بازشناسی حالات هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برون گردی/ روان رنجورخویی با توجه به نقش تعدیل کننده حافظه کاری است. روش: ابتدا 728 نفر از دانشجویان پسر و دختر دانشگاه زنجان نسخه تجدید نظر شده پرسش‌نامه شخصیت آیزنک (epq-r) را تکمیل کرده و سپس براساس نمرات انتهایی توزیع در دو بعد شخصیتی برون گرایی و روان رنجورخویی، چهار گروه برون گرای باثبات، درون گرای باثبات، درون گرای روان رنجورخو و برون گرای روان‌رنجورخو (هرگروه 30 نفر) انتخاب شدند. آزمودنی های چهار گروه، پس از همتاسازی براساس متغیرهای سن، جنس و سطح تحصیلات به وسیله آزمون حافظه کاری n_back و تصاویر هیجانی چهره ارزیابی شدند. نتایج با استفاده از تحلیل واریانس مختلط، رگرسیون چندگانه و تحلیل کواریانس تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که افراد برون‌گرای باثبات عملکرد بهتر و افراد درون گرای روان رنجورخوعملکرد ضعیف تری دارند. تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که ظرفیت حافظه کاری پیش بینی کننده معنادار توانایی بازشناسی هیجان های چهره ای است. علاوه براین، نتایج تحلیل کواریانس بین‌گروهی یک طرفه نشان داد که پس از کنترل ظرفیت حافظه کاری، توانایی بازشناسی چهره ای هیجان چهار گروه شخصیتی هیچ تفاوت معناداری ندارد. نتیجه گیری: ابعاد شخصیتی و فرایندهای مبتنی بر حافظه کاری در پردازش اطلاعات هیجانی نقش محوری دارند.