مقایسه احساس مسیولیت و آمیختگی فکر – کنش در بیماران مبتلا به وسواس و اضطراب فراگیر

هدف: هدف این پژوهش، بررسی و مقایسه نقش احساس مسیولیت و آمیختگی فکر – کنش در اختلال وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر است. روش: با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از هر یک از اختلالات ذکر شده و گروه بهنجار 23 نفر (در مجموع 69 نفر) انتخاب شدند و به پرسش نامه های آمیختگی فکر – کنش تجدید نظرشده و نگرش مسیولیت پذیری پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر مسیولیت پذیری، نمره آمیختگی فکر – کنش در اختلال وسواس فکری- عملی به طور معنادار بیش تر از نمره گروه های اضطراب فراگیر و بهنجار است، در حالی که با کنترل اثر آمیختگی فکر – کنش بین نمره های احساس مسیولیت دو گروه وسواس فکری- عملی و اضطراب فراگیر تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. نتیجه گیری: این یافته موید دیدگاه راچمن در مورد اهمیت بیش-تر سازه آمیختگی فکر – کنش در مقایسه با احساس مسیولیت در آسیب شناسی روانی اختلال وسواس فکری- عملی است.