تاثیر شیوه ارائه انتخاب ها بر فرآیند کاهش ارزش تعویقی

هدف : فرآیند کاهش ارزش تعویقی به سیر کاهش ارزش پاداش ها و گزندها در اثر به وقفه افتادن اطلاق می شود . در این مطالعه ،‌تلاش شده است ضمن معرفی دو نسخه ی کامپیوتری آزمون فارسی ارزیاب این فرآیند ، نتایج به کارگیری این دو نسخه در گروه های سنی مختلف آزمودنی ها بررسی شود . روش : در این مطالعه ، سه گروه شامل 109 دانشجوی پزشکی ( 81 مذکر ) ، 74 و 83 دانش آموز پسر دبیرستانی با دو روش متفاوت (‌روش پرسشهای مرتب کاهش یابنده یا روش استاندارد و روش پرسشهای پراکنده یا روش تصادفی ) مورد سنجش قرار گرفتند . در دو گروه اول از روش پرسشهای مرتب کاهش یابنده یا روش استاندارد و در گروه سوم از روش پرسشهای پراکنده یا روش تصادفی استفاده شد . یافته ها : رفتار کاهش ارزش تعویقی در هر سه گروه مطالعه از منطق هیپربولیک تبعیت می نماید . ضریب کاهش ارزش تعویقی به وسیله آزمون استاندارد در گروه دانشجویان مذکر 60% ، در گروه دانشجویان مونث 58% و در گروه اول دانش آموزان 82% و بدون اختلاف معنی دار با یکدیگر بود ؛ اما این ضریب با روش تصادفی در گروه دوم دانش آموزان 336/0 و یا نتایج روش استاندارد دارای اختلاف معنی دار بود . نتیجه گیری : در صورت یکسان بودن روش پرسش ، میزان ضریب کاهش ارزش تعویقی براساس جنس و سن ( در محدوده سنی مورد مطالعه ) تفاوت معنی داری نشان نمی دهد ، اما تعویض روش پرسش و کاهش فشار بر آزمودنی برای انتخاب نقطه شکست ( استفاده از روش تصادفی ) باعث می شود کاهش ارزش پاداش ها در اثر گذر زمان تشدید شود .