بررسی تاثیر استفاده از تمرینات ادراکی – حرکتی برروی اختلالات رفتاری کودکان ADHD5 تا 8 ساله

هدف: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر استفاده از مهارتهای ادرکی حرکتی در کاهش اختلالات رفتاری کودکان 5 تا 8 ساله مبتلا بهadhd انجام گرفته است. روش: این پژوهش از نوع شبه تجربی است. به این منظورتعداد 26کودک 5 تا 8 ساله ی adhd، مراجعه کننده به سه مرکز کاردرمانی به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه کانرز والدین(cprs-48 ) ، سیاهه رفتاری کودکان(cbcl) ، آزمون کفایت حرکتی برونیکسز- اوزرتسکی (bomp) بوده است. پس از اجرای مداخله که مجموعا 6 هفته به طول انجامید از مادران گروه مداخله وگروه کنترل خواسته شد مجدداً پرسشنامه ی cbclرا تکمیل کنند و آزمون مقیاس حرکتی کودکان برونیکسز اوزرتسکی برای کودکان اجرا شد. یافته ها: پس از پایان دوره مداخله، در تمامی حیطه های مهارتهای ادرکی حرکتی (جمع حرکات درشت، جمع حرکات ظریف، هماهنگی اندام فوقانی و نمره کلی تست) بهبودی و درمشکلات رفتاری (اضطراب، مشکلات اجتماعی، مشکلات توجه ، رفتارهای پرخاشگری، مشکلات دیگر)کاهش قابل ملاحظه ای در میانگین گروه آزمایش ایجاد شد و در گروه کنترل نیز حیطه حرکات ظریف و نمره کلی تست تفاوت معناداری بین پیش آزمون و پس آزمون وجود داشته است و در اختلالات رفتاری نیز نتایج نشان دهنده کاهش رفتارهای پرخاشگری ومشکلات دیگر بوده است . نتیجه گیری: بنظر می رسد که با بهبود مهارت های حرکتی در کودکان مورد مطالعه، این کودکان احساس کفایت و شایستگی بیشتری در موقعیت های بازی، تحصیلی و فعالیت های روزانه داشته اند. میزان کسب موفقیتهای بیشتر، شکست های کمتر و در نتیجه ارزیابی های مثبت تر منجر به کاهش پرخاشگری، اضطراب، مشکلات دیگر و به طور کلی مشکلات رفتاری در این کودکان شده است. همچنین بالابردن این مهارتها روابط اجتماعی بهتری را موجب شد.