بررسی رابطه سبک دلبستگی و سلامت روان با واسطه‌گری خلاقیت هیجانی

هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه‌ای خلاقیت هیجانی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و سلامت روان بود. روش: مشارکت‌کنندگان در این پژوهش، مشتمل بر 324 دانشجوی کارشناسی (155 دختر و 169پسر) از دانشگاه شیراز بود که به شیوه خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده به منظور سنجش متغیرهای پژوهش شامل پرسشنامه سبک‌های دلبستگی بزرگسال (بشارت، 1379)، سیاهه خلاقیت هیجانی آوریل (1999) و پرسشنامه 28 سوالی سلامت عمومی گلدبرگ (1988) بود. با استفاده از رگرسیون سلسله مراتبی، مطابق با الگوی مرحله‌ای بارون و کنی (1986)، مسیرهای مفروض مورد بررسی قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج نشان داد که دلبستگی ایمن به صورت مثبت و معنادار و دلبستگی دوسوگرا به صورت منفی و معنادار، سلامت روان را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین نقش واسطه‌ای خلاقیت هیجانی و ابعاد آن در رابطه بین سبک‌های دلبستگی ایمن و دوسوگرا، مشاهده شد. در خصوص سبک دلبستگی اجتنابی، روابط بین این سبک و خلاقیت هیجانی و ابعاد آمادگی و اثربخشی/اصالت، منفی و معنادار بود.نتیجه‌گیری: مدل بدست آمده، الگوی مناسبی را جهت تبیینسلامتروانیدراختیارقرارمی‌دهد.