بهبود عملکرد خواندن از طریق مداخلات دیداری

هدف:تعدادی از پژوهش ها نشان داده اند که مشکلات خواندن با نارسایی های دیداری مرتبط است، اما پژوهش هایی که به تاثیر مداخلات دیداری بر عملکرد خواندن (صحت خواندن، نوع و تعداد اغلاط خواندن و درک مطلب) پرداخته اند اندک اند و نتایج آنها نیز متناقض. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرات احتمالی مداخله دیداری بر عملکرد خواندندر گروهی از دانش آموزان مبتلا به مشکلات خواندن و واجد نارسایی کارکردهای بینایی است.روش: در این پژوهش که طرح آن از نوع شبه آزمایشی با گروه آزمایش و گواه است، پس از ارزیابی بینایی،10 نفر از کودکان مبتلا به مشکل خواندن که واجد نارسایی کارکردهای بینایی بودند به عنوان گروه آزمایش و 10 نفر از خوانندگان ماهر که از نظر بینایی نیز سالم بودند ، به عنوان گروه گواه انتخاب شدند. پس از ارزیابی عملکرد عمومی شناختی، مهارت های خواندن و کارکردهای پایه بینایی هر دو گروه، گروه آزمایش تحت 15 جلسه مداخله دیداری قرار گرفت. پس از اجرای مداخلات، مجدداً همه آزمون ها برای هر دو گروه اجرا شد و برای پیگیری دوباره، یک ماه بعد از پایان مداخله، کارکردهای پایه بینایی مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان دادند که در گروه آزمایش هم زمان با بهبود کارکردهای پایه بینایی، توانایی صحت خواندن و درک مطلب به طور معنا داری ارتقا و تعداد غلط های خواندن به طرز چشمگیری کاهش یافته است.نتیجه گیری: به نظر می رسد که مداخله دیداری با بهبود بخشیدن به کارکردهای بینایی نارسا مرتبط با خواندن توانسته است سبب بهبود عملکرد خواندن شود؛ نتیجه اینکه مداخله دیداری در بهبود خواندن موثر بوده است. از سوی دیگر، یافته های این مطالعه تاثیر مداخلات دیداری بر مشکلات خواندن را نشان می دهد.