پیش‌بینی پریشانی روان‌شناختی بر اساس ترومای دوران کودکی با نقش میانجی ناگویی هیجانی

مقدمه: پریشانی روان ‌شناختی به شکل علائم اضطراب، افسردگی و استرس از جمله آسیب‌ های روانی شایع در جمعیت انسانی است. هدف این پژوهش تعیین نقش میانجی ناگویی هیجانی در ارتباط بین پریشانی روان ‌شناختی و ترومای دوران کودکی در دانشجویان بود. روش کار: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و بر اساس روش، همبستگی و از نوع مدل ‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان بین رده سنی 20 تا 40 سال شهر تهران در سال 1399 بود که از بین آنها 305 نفر با روش نمونه‌ گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت ‌کنندگان پرسشنامه‌ های ترومای دوران کودکی، مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس و مقیاس ناگویی هیجانی تورنتو را تکمیل کردند. تحلیل داده‌ ها با استفاده از روش مدل ‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌ افزار spss-24 و amos-26 انجام شد. یافته ‌ها: نتایج حاکی از ارتباط مثبت و معنادار ناگویی هیجانی و ترومای دوران کودکی با پریشانی روان ‌شناختی (اضطراب، استرس و افسردگی) در دانشجویان بود. همچنین مشخص گردید که ناگویی هیجانی در ارتباط بین ترومای دوران کودکی با پریشانی روان ‌شناختی در دانشجویان دارای نقش میانجی است (0.001≥p). همچنین نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ترومای دوران کودکی و ناگویی هیجانی قادر به پیش ‌بینی پریشانی روان ‌شناختی در دانشجویان هست (0.001≥p).نتیجه ‌گیری: با توجه به نقش ترومای دوران کودکی و ناگوئی هیجانی در پریشانی روان ‌شناختی پیشنهاد می‌ شود، درمانگران و مشاوران از طریق ابزارهای روا و پایا افراد با سابقه ترومای دوران کودکی را غربال گری کنند تا اقدامات درمانی مناسب برای کاهش مشکلات آنها را انجام دهند. همچنین کارگاه ‌های آموزشی با هدف افزایش آگاهی در مورد تنظیم و مدیریت هیجان برای این افراد برگزار کنند.

predicting psychological distress based on childhood trauma with the mediating role of alexithymia

introduction: psychological distress in the form of symptoms of anxiety, depression, and stressare among the most common psychological disorders in the human population. this study aimedto determine the mediating role of alexithymia in the relationship between psychological distressand childhood trauma in students.methods: the present study was applied in terms of purpose and based on the method, descriptiveand structural equation modeling. the statistical population included students between the ages of20 and 40 years in tehran, iran, in the 2019 academic year, from which 305 people were selectedby convenience sampling. participants completed the childhood trauma questionnaire, the depressionanxiety stress scales, and the toronto alexithymia scale. data analysis was performedusing structural equation modeling with spss-24 and amos-26 software.results: the results showed a positive and significant relationship between alexithymia, childhoodtrauma and psychological distress (stress, anxiety, and depression) in students. besides,alexithymia has a mediating role in the relationship between childhood trauma and psychologicaldistress in students (p<0.001). the present study showed that childhood trauma and emotionalmalaise could predict psychological distress in students (p<0.001).conclusion: considering the role of childhood trauma and alexithymia in psychological distress,it is suggested that therapists and counselors screen people with a history of childhood traumathrough valid and reliable tools in order to perform the appropriate treatment to reduce their problems.furthermore, holding training workshops to increase awareness about emotion regulationand management are necessary.