ویژگی‌های روان‌سنجی آزمون شبکه توجه در کودکان و بزرگسالان ایرانی

مقدمه: سیستم توجه را می‌توان به شبکه‌های هشدار، جهت ‌گیری و کنترل اجرایی تقسیم کرد. رواسازی ابزارهای اندازه ‌گیری توجه حائز اهمیت است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ویژگی ‌های روان‌سنجی آزمون شبکه توجه بزرگسالان و کودکان بود. روش کار: شرکت ‌کنندگان در مطالعه حاضر شامل 184 کودک (96) سال و 184 بزرگسال (4420) سال بودند که با استفاده از روش تصادفی خوشه‌ ای چند مرحله ‌ای انتخاب و آزمون شبکه توجه را تکمیل کردند. برای تحلیل اعتبار از آلفای کرونباخ و برای مقایسه گروه‌ ها از آزمون‌های تی ‌مستقل، یومن ‌ویتنی و تحلیل واریانس یک‌راهه به وسیله نرم‌افزار spss24 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که ضریب آلفای کرونباخ برای آزمون شبکه توجه کل بزرگسالان (0.88) و ابعاد آن یعنی بعد هشدار (0.80)، بعد جهت ‌گیری (0.79) و بعد کنترل اجرایی (0.84) بود. همچنین آلفای کرونباخ برای کل آزمون کودکان (0.82) و برای هر کدام از خرده مقیاس ‌ها شامل هشدار (0.70)، جهت ‌گیری (0.70) و کنترل اجرایی (0.76) به دست آمد. تفاوت معناداری در نمرات آزمون توجه کودکان در سه بعد هشدار، جهت‌یابی و کنترل اجرایی بین دختران و پسران و مردان و زنان مشاهده نشد. بین نمرات آزمون شبکه توجه کودکان در بعد جهت‌یابی و کنترل اجرایی در گروه‌های سنی مختلف تفاوت معنا‌داری وجود نداشت؛ اما در بعد هشدار و آزمون شبکه توجه کل بین گروه‌های سنی مختلف تفاوت معنا‌داری وجود داشت. نتیجه ‌گیری: بر اساس این یافته‌ها می‌توان چنین عنوان کرد که آزمون شبکه توجه بزرگسالان و کودکان در جامعه ایرانی از اعتبار قابل قبولی برخوردار است و می‌توان از آن به‌ عنوان ابزاری در جهت اهداف تشخیصی، بالینی و پژوهشی استفاده کرد.