طراحی و روایی‌سنجی بسته نرم‌افزاری مبتنی بر واقعیت مجازی با تصاویر حقیقی جهت بهبود نشانگان نقص توجه

مقدمه: عدم تمرکز با وجود عوامل مزاحم یکی از نشانگان نقص توجه است و شبیه‌سازی آنها در محیط واقعیت مجازی می‌تواند در کاهش حساسیت نسبت به آنها و بهبود نقص توجه موثر باشد. هدف پژوهش حاضر، طراحی و روایی‌سنجی بسته‌ نرم‌افزاری مبتنی بر واقعیت مجازی برای کاهش اثر عوامل حواس‌پرتی و بهبود نشانگان نقص توجه بود.روش‌ کار: در این پژوهش یک بسته‌ نرم‌افزاری واقعیت مجازی شامل 18 فیلم کوتاه پانورامیک با سناریوهای مشخص تدوین شد. برای سنجش اعتبار محتوایی از بین‌ متخصصان نقص توجه و واقعیت مجازی، 10 نفر به ‌‌صورت هدفمند انتخاب شده و نرم‌افزار در اختیار آنها قرار گرفت و ضریب توافق کاپا تحلیل شد. برای اجرای مقدماتی، از بین دانش‌آموزان دختر مبتلا به نقص توجه کلاس ششم ابتدایی اصفهان، یک نمونه‌ 14 نفری به ‌شیوه‌ در دسترس انتخاب و به ‌طور تصادفی در دو گروه مساوی آزمایش و کنترل گمارده شدند. مداخله به مدت 9 هفته و 18 جلسه برای گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. پرسشنامه snap-iv توسط والدین آزمودنی‌ها در دو مرحله پیش‌آزمون و پس‌آزمون تکمیل و نتایج با استفاده از آزمون من‌ویتنی در نرم‌افزار spss-23 تحلیل شد.یافته‌ها: ضریب کاپای 0.83 نشا‌ن‌دهنده‌ اعتبار محتوایی روش مزبور است. نتایج آزمون من‌ویتنی بیانگر تاثیر نرم‌افزار فوق بر بهبود نشانگان نقص توجه دانش‌آموزان بود (3.232=f و 0.001=p). نتیجه‌گیری: فناوری واقعیت مجازی با شبیه‌سازی‌ عوامل موثر در بروز حواس‌پرتی در یک بستر مجازی و نیز با قابلیت شخصی‌سازی محیط بر اساس نیازهای بیمار می‌تواند در بهبود نشانگان نقص توجه در کودکان موثر باشد.

Design and validation of Virtual Reality software package with Real images for treatment of attention deficit disorder symptoms

Introduction: The inability to concentrate on a specific topic in the presence of distracting factors is of evident symptoms of Attention Deficit Disorder (ADD). Controlled simulation of such factors through immersion in real environments by Virtual Reality (VR) technology can be effective to improve attention. The study aims to design and validate a VRbased software package to decrease the effect of distraction factors and improve ADD symptoms.Methods: The VRbased software package comprises 18 short panoramic footages with predetermined scenarios, each of which includes the main topic and some irrelevant distracting factors. The intervention procedure includes watching two footages per session and answering the related questions. For content validation, five attention psychotherapists and five VR experts were selected on purpose, and after applying their revisory comments, the results of the validation questionnaires were analyzed to obtain the Cohenchr('39')s Kappa coefficient. For introductory intervention, the population comprised all female students with ADD in grade six of the elementary school in 201718 academic years in Isfahan, Iran. A limited sample of 14 people was selected based on inclusion criteria and randomly assigned to equal experimental and control groups. The intervention was carried out for the experimental group in nine sessions, while the control group was on the waiting list. All subjectschr('39') parents completed the SNAPIV questionnaires before and after the intervention period, and the results were analyzed the using nonparametric Mann -Whitney U test in SPSS-23.Results: Cohenchr('39')s Kappa coefficient of 0.83 shows acceptable content validity. The Mann -Whitney U test indicated the effectiveness of VRbased software package on improving attention in students with ADD (F=3.232, P=0.001).Conclusion: Simulating real distracting factors in an immersive VR platform can lead to an improvement in attention and reduce ADD symptoms. Moreover, customizing the virtual environment based on the subject rsquo;s demands can provide an ideal therapy plan.