اثربخشی فراشناخت درمانی بر میزان استعداد الکلیسم دانشجویان

مقدمه: اعتیاد به الکل پدیده مهمی است که به دلیل طبیعت چندگانه‌ی آن در سال‌های اخیر دانشجویان را به سمت خود جلب کرده است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی فراشناخت درمانی به شیوه گروهی بر میزان استعداد الکلیسم دانشجویان پسر انجام پذیرفت.روش کار: پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل و دوره پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان پسر دوره کارشناسی دانشگاه فردوسی مشهد در سال تحصیلی 96-1395 بودند که از میان آنان با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای، 30 آزمودنی انتخاب و به‌ طور تصادفی در گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. در این پژوهش از پرسشنامه فراشناختی (mcq30) و مقیاس آمادگی به اعتیاد (aps) استفاده شد.یافته‌ها: داده‌های به ‌دست ‌آمده با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و tزوجی مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. نمرات کوواریانس پس‌آزمون آمادگی به اعتیاد نشان داد که اثربخشی فراشناخت درمانی بر میزان استعداد الکلیسم دانشجویان پسر معنادار بود (0/01>p).نتیجه‌گیری: به ‌طور کلی نتایج پژوهش حاکی از آن است که درمان فراشناختی، استعداد الکلیسم دانشجویان را کاهش داده و تاثیر اثر فراشناخت درمانی بر میزان استعداد الکلیسم دانشجویان در مرحله پیگیری بعد از 3 ماه ماندگار هست.

Effectiveness of meta-cognitive therapy on alcoholism potential in students

Introduction: Alcohol addiction is an important phenomenon, which has attracted college students because of its multivariable nature. This study aimed to determine the effectiveness of metacognitive group therapy on the alcoholism potential in male students.Methods: This study was considered as a semiexperimental research which has used the pretestposttest with control group and followup stage design. The statistical population included all of the undergraduate male students at Ferdowsi University of Mashhad in the academic year 2017. The sample including 30 subjects was selected by the cluster sampling and they were assigned into experimental and control groups. In this study, metacognition questionnaire (MCQ30) and the addiction potential scale (APS) were used.Results: The obtained data were analyzed using the analysis of covariance and dependent ttest. The covariance and posttest alcoholism potential scores showed that the effect of metacognitive therapy on the alcoholism potential of male students was significant (P<0.01).Conclusion: Overall, the results indicated that metacognitive therapy has decreased the alcoholism potential of the male students and the effect of metacognitive therapy on alcoholism potential in a threemonth followup stage is persistent