اثربخشی آموزش والدین با رویکرد آدلری بر کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی

هدف: هدف پژوهش حاضر تاثیر آموزش والدین با رویکرد آدلری را بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی بررسی میکند.روش: پژوهش به روش آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. تعداد 30 نفر از والدین فرزندان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل به صورت تصادفی جاگماری شدند. ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامه تشخیصی راهنمای تشخیصی و آماری اختلال های روانی (2013) و پرسشنامه عصب شناختی کولیج (2002) بود. آموزش والدین مبتنی بر رویکرد آدلر در قالب 10 جلسه نود دقیقه ای در گروه آزمایشی اجرا شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس (با اندازه گیری مکرر) به کمک نرم افزار spss تحلیل شد.یافته ها: نتایج، بیانگر تاثیر روش مذکور بر بهبود کارکردهای اجرایی کودکان گروه آزمایش در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل بود. نتایج آزمون پیگیری نشان داد که مشکلات کارکرد اجرایی تصمیم گیری برنامه ریزی کاهش یافت. به طورکلی یافته ها نشان می دهند که آموزش والدین به شیوه آدلری توانسته است مشکلات کارکرد اجرایی سازماندهی و بازداری پاسخ را درکودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی کاهش دهد اما تاثیر معناداری بر کاهش مشکل کارکرد اجرایی تصمیم گیری برنامه ریزی آن ها نداشته است.نتیجه گیری: بر این اساس میتوان نتیجه گرفت که آموزش والدین آدلری با توجه به تاثیری که بر مهارت های سازماندهی و بازداری این کودکان داشته است، می تواند در کاهش مشکلات موجود در برخی کارکردهای اجرایی موثر باشد.