تاثیر اضافۀ اشراقیه در ارتقای ایمان

شیخ اشراق نسبت موجودات با خداوند یا نسبت انوار مجرده خصوصاً نفس ناطقه با نورالانوار را در پرتو اضافۀ اشراقیه تبیین می‌کند. در اضافۀ اشراقیه، مضاف که عین اضافه است، دارای وجود فقری، غیرمستقل و قائم‌بغیر است، غیری که قیوم و حقیقت محض واحد مستقل است. شیخ اشراق این اضافه را از سنخ نور می‌داند. از نظر شیخ اشراق، نفس انسان در پرتو اضافۀ اشراقیه می‌تواند به مراتب بالای شناخت و ایمان به خداوند برسد و ایمان او از طریق عشق به عالم علوی ظهور یابد. نفس در پرتو اضافۀ اشراقیۀ انوار عالی خود را مفتقر الی الله می‌بیند، و به مقام فنا و بقای بعد از فنا و مقام عبودیت و نفس مطمئنه می‌رسد. وقتی نفس انسان به نور عقلی باقی شود، از افتقار و نقص و جهل به غنا و کمال و معرفت می‌رسد. از همین رو اضافۀ اشراقیه شریف‌ترین نسبت‌هاست.