بازسازی برهان تجربه دینی بر اساس دیدگاه پلنتینگا

پلنتینگا، بر مبنای معرفت‌شناسی اصلاح شده، باور به وجود خدا را از جمله باورهای واقعاً پایه می‌داند که در توجیه و تضمین خود، به هیچ شاهد و دلیلی متّکی نیست. دیویس معتقد است که نظریه پلنتینگا در باب توجیه و تضمین باور به خدا،‌ هر چند عموماً‌ برهان تجربه دینی به شمار نیامده،‌ اما واقعاً چنین است. این مقاله، با بررسی جوانب گوناگون دیدگاه پلنتینگا، می‌کوشد با به دست دادن صورت‌بندی پیشنهادی برای برهان تجربه دینی بر اساس دیدگاه پلنتینگا، دشواری‌های ادعای دیویس را نشان دهد. البته از آنچه پلنتینگا درباره حسّ خداشناختی مطرح کرده، می‌توان در بحث تجربه دینی بهره برد و از آن برای تبیین وقوع دسته‌ای از این تجربه‌ها سود برد. از نظر او، وقوع زمینه‌ای مناسب، به فعالیّت حسّ خداشناختی می‌انجامد، که وقوع تجربه باورساز را به همراه دارد و آن، باور به گزاره‌ای مربوط به خدا را نتیجه می‌دهد.