ارایه‌ی مدل آمایشی راهکارهای بهبود معیشت روستاییان با تاکید بر امنیت پایدار (محدوده‌ی اجرای csp جازموریان در جنوب کرمان)

امروزه امنیت جوامع با ابعاد نظامی، معیشتی، محیطی و اجتماعی- فرهنگی جوامع پیوند خورده است و امنیت پایدار بدون تامین اشتغال مطمین و درآمدزا محقق نخواهد شد. جوامعی که امنیت پایدار و اقتصاد پایدار را به عنوان یک رسالت راهبردی نگاه می کنند شناسایی، تقویت و بالفعل سازی ظرفیت های انسانی، سازمانی، فضایی- مکانی و... را برای تحقق اشتغال پایدار در پیش گرفته اند. اجرای csp در نواحی روستایی یکی از راهکارهای بین المللی برای تحقق اقتصاد و محیط پایدار با رویکرد مشارکتی و آمایشی و منطقه ای است که در سال‌های اخیر در نواحی روستایی ایران از جمله جازموریان در جنوب کرمان در حال اجراست.هدف تحقیق حاضر تحلیل عملکرد csp جازموریان در زمینه اشتغال و ارایه‌ی مدلی مطلوب برای موفقیت بیشتر چنین برنامه-هایی است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی بوده و داده ها از روش کتابخانه ای و میدانی با ابزار مشاهده و پرسشنامه گردآوری شدند. جامعه نمونه 8 روستای تحت اجرای csp و 60 نفر از سرگروه های توسعه عضو csp می باشد. روش تحلیل داده ها استفاده از آزمون anova و t تک‌نمونه ای در محیط spss است.یافته های تحقیق نشان داد در اکثریت روستاها نرخ موفقیت اشتغال کمتر از 50 درصد بوده است، نتایج anova نشان داد تفاوت معناداری بین مطلوبیت سیاست های 4 گانه در زمینه‌ی اشتغال‌زایی وجود دارد و نتایج آزمون t نشان داد موفقیت مشاغل آموزش محور بیش از مشاغل دیگر است.براساس یافته های تحقیق سیاست آموزش محور و سپس فضامحور نسبت به سیاست های سازمان محور و تجربه محور در ایجاد اشتغال موثرتر بوده اند. ارایه‌ی الگوی مطوب نیازمند تاکید بر نقاط قوت csp و رفع ضعف های آن است یعنی مدل مطلوب اشتغال و اقتصاد روستایی علاوه بر رعایت فرآیندی بودن، یکپارچگی و مشارکتی بودن باید براساس واقعیت های انسانی و زیرساختی و مقتضیات محلی، معیارهای مکانی- فضایی و الگوی رفتاری ساکنان هر روستا باشد.