بررسی تاثیر یارانه بر تقاضای آب خانگی شهر قم

این مقاله به بررسی آثار یارانه بر تقاضای آب خانگی، و به تبع آن برآورد تابع تقاضای بلند مدت آب خانگی در شهر قم می‌پردازد. برای این منظور از داده‌های سری زمانی ماهانه بین سال‌های 89-1387 استفاده شده است. مبانی نظری فرم کلی تابع تقاضای آب از حداکثر سازی یک تابع مطلوبیت استون- گری به دست آمده و در مرحله‌ی بعدی با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری و بر اساس روش یوهانسون – جوسیلیوس تابع تقاضای آب شهری قم برآورد گردیده است. لازم به یادآوری می‌باشد که دوره‌ی زمانی انتخاب شده برای مطالعه قبل از اعمال قانون یارانه‌های نقدی است و فقط یارانه روی قیمت آب را پوشش می‌دهد. نتایج مطالعه نشان‌دهنده‌ی این بود که: کاهش و یا حذف یارانه‌ی قیمتی آب، تقاضای آب را در بخش خانگی کاهش می‌دهد. همچنین تقاضای آب شهری قم با قیمت آب و قیمت سایر کالاها، مطابق با نظریات اقتصادی، رابطه‌ی عکس و با درآمد رابطه‌ی مستقیم دارد. تقاضای آب شهری این استان نسبت به قیمت آب و قیمت کالاهای دیگر بی‌کشش و نسبت به درآمد، یک کالای ضروری است همچنین حداقل مصرف آب خانگی شهروندان قمی با در نظر گرفتن حذف یارانه قیمتی 42 لیتر در روز می‌باشد.