بررسی ارتباط متقابل کاربری‌های ورزشی و حمل ونقل شهری در مشهد*

رابطه‌ی متقابل بین کاربری اراضی و سیستم حمل و نقل شهری جدایی‌ناپذیر و دو جز تشکیل‌دهنده‌ی یک واقعیت محسوب می‌شوند. در این مقاله رابطه‌ی کاربری‌های ورزشی با حمل و نقل و تراکم جمعیّت شهری با استفاده از مدل دسترسی هنسن بر اساس سلسله مراتب ساختار فضایی شهر سنجیده شده است. سپس پراکنش فضایی انواع مراکز ورزشی نسبت به سلسله مراتب شبکه‌ی ارتباطی با استفاده از مدل تحلیل شبکه در محیط نرم‌افزارgis به منظور سنجش میزان تولید و جذب سفرهای ورزشی تحلیل شده است. نتایج حاصل از تحلیل نشان می‌دهد وسعت کاربری‌های ورزشی در شهر مشهد 2409911 متر مربع (137 قطعه) می‌باشد که 2/1 درصد از مساحت کل شهر است. سرانه‌ی این کاربری در مشهد 95/0 متر مربع می‌باشد که با سرانه‌ی پیشنهادی طرح جامع (91/2 متر مربع) فاصله‌ی زیادی دارد. ضریب موران نیز بر عدم رعایت عدالت در توزیع فضایی مراکز ورزشی دلالت دارد. همچنین بر اساس شاخص هنسن، دسترس04/37% از جمعیّت شهر مشهد به مراکز ورزشی پایین تر از متوسط می‌باشد. مراکز ورزشی نسبت به شبکه‌ی ارتباطی فقط 8/52 درصد از سطح شهر را تحت پوشش خود قرار می‌دهد و حدود 3/31% از این مراکز نیز نسبت به شبکه‌ی ارتباطی بطور نامناسب مکان‌یابی شده اند، بطوری‌که پرترافیک ترین مناطق مشهد (مناطق ترافیکی 1 و 2) جذب‌کننده‌ی بیشترین سفرهای ورزشی (31/32%) می‌باشند. بنابر این پیشنهاداتی مانند هماهنگی برنامه‌ریزی کاربری اراضی و حمل نقل و تناسب سلسله مراتب کاربری ورزشی با سلسله مراتب شبکه ارتباطی همجوار ارایه می‌شود.