نگرش گردشگران به شاخص ها و راهکارهای توسعه‌ی گردشگری در مناطق مرزی آذربایجان غربی با تاکید بر رویکرد تحلیل سلسله مراتبی فازی- دلفی

دولت در ایران به مانند بسیاری از کشورهای در حال توسعه، به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه‌ی گردشگری تلقی می شود. برقراری امنیت، ایجاد زیرساخت ها، تدوین قوانین، پرورش نیروی انسانی متخصص و برقراری مناسبات بین المللی، تنها بخشی از وظایف دولت برای توسعه‌ی گردشگری سطح بزرگ و یا کوچک می باشد. این کارکردها، ارتباط مستقیم و یا غیرمستقیمی با جوامع محلی، گردشگران داخلی، گردشگران خارجی (بین المللی) و فعالان بخش گردشگری دارد. هدف اصلی این مقاله، بررسی نوع نگرش گردشگران بین المللی نسبت به اقدامات و سیاست‌های بازدارنده‌ی دولت در توسعه‌ی گردشگری در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی می باشد.بدین منظور، ابتدا با استفاده از روش دلفی، مبادرت به جمع آوری نظرات خبرگان شد و سپس با استفاده از این نظرات، پرسشنامه ای برای جامعه‌ی آماری گردشگران و نمونه‌ی آماری 381 نفر تدوین شد و نتایج حاصل از داده های خام پرسشنامه، وارد مدل رویکرد تحلیل سلسله مراتبی فازی شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که تقدم امنیت بر توسعه، روابط خارجی محدود، ساختار سلسله مراتبی و بوروکراتیک و ضعف زیرساخت‌ها، اولویّت‌های مطرح از سوی گردشگران بین المللی به عنوان موانع اصلی توسعه‌ی گردشگری در مناطق مرزی استان آذربایجان غربی می باشند.