نظام های مدیریت سنتی آبیاری در مناطق خشک و نیمه خشک مطالعه موردی : کشتزارهای ینگ آباد

نواحی خشک و نیمه خشک بیش از 30% مساحت خشکی های سیاره زمین را در برمی گیرد . مطالعه ی دقیق خصوصیات نظام های آبیاری در این نواحی می تواند زیربنای مناسبی جهت برنامه ریزی های محلی و ناحیه ای فراهم آورد . مطالعاتی که بر روی قنات ها و نحوه ی ذخیره ی آب و آبیاری در فلات مرکزی ایران انجام شده است نشان می دهد که سیستم های سنتی بهره برداری از آب و آبیاری از مهمترین آثار این کشور به شمار می روند سرزمینی که بیش از 70% از وسعت آن را مناطق خشک و نیمه خشک تشکیل می دهد . دراین تحقیق که به روش ( توصیفی - تحلیلی ) انجام شده است ،‌ مشخص می شود که مدیریت سنتی نظام آبیاری کشتزارهای ینگ آباد بر اساس شرایط خاص محیط جغرافیایی بویژه کمبود آب ،‌ تبخیر شدید و مدت تابش ( اختلاف طول شب و روز در دوره ی رشد گیاه ) شکل گرفته است .