ارزیابی ساختار اکولوژیکی فضای سبز با رویکرد سیمای سرزمین(مطالعۀ موردی: شهر صومعه‌سرا- گیلان)

متریک سیمای سرزمین معمولاً گسترده‌ترین و متنوع‌ترین اندازه‌گیری از معیار مکانی است. بیشتر این معیارها به‌طور خاص برای مطالعات شهری با تمرکز بر الگوهای فضایی مانند تراکم، پراکندگی/فشردگی، مرکزیت، ترکیب کاربری زمین، اتصال، یا دسترسی توسعه داده شده‌اند. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر داده‌های سنجش‌ازدور است. در این تحقیق ابتدا نقشه‌های کاربری زمین مربوط به سال 2014 و 2021 با استفاده از تصاویر ماهواره لندست و استفاده از نرم‌افزار envi 5.3 به روش طبقه‌بندی نظارت شده در 4 کلاس فضای شهری انسان‌ساخت، مزارع، باغات، زمین‌های بایر تهیه شد که تغییرات اکولوژیکی فضای سبز منطقۀ مورد مطالعه را در یک دورۀ 7 ساله نشان می‌دهد. سپس تغییرات کاربری زمین‌های منطقه به کمک آرک جی.آی.اس آماده‌سازی شدند و درنهایت با استفاده از نرم‌افزار fragastas مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش بیانگر این است که فضای سبز در شهر صومعه‌سرا در حال کاهش و تبدیل‌شدن به فضای انسان ساخت است که ساخت‌وساز‌های بی‌رویه تاثیرهای مهمی روی ساختار اکولوژیک منطقه داشته است که درنتیجۀ آن فضاهای سبز و بایر به کاربری مسکونی تبدیل شده‌اند که بیشترین میزان تبدیل کاربری فضای سبز به کاربری انسان‌ساخت و سپس کاربری بایر بوده است. نتایج به‌دست‌آمده از سنجه‌های سیمای سرزمین بیانگر این است که لکه‌های فضاهای سبز صومعه‌سرا از سال 2014 تا 2021 تعداد لکه‌های بیشتر شده که نشانگر خُردشدگی و وجود اختلال در سیمای سرزمین است و مساحت لکه‌ها کم شده و تراکم حاشیه بیشتر شده است. لکه‌های بزرگ فضاهای سبز سال 2014 جای خود را به لکه‌های کوچک‌تر با ارزش اکولوژیکی پایین‌تر داده و ارتباط بین لکه‌های فضاهای سبز قطع شده است.

evaluation of the ecological structure of the green space with the landscape approach (case study: the city of some sera- gilan)

earth metrics are usually the broadest and most diverse measurements of space metrics. many of these metrics have been developed specifically for urban studies, focusing on spatial patterns such as density, sprawl/compression, centrality, land use mix, connectivity, or accessibility. the current research is applied in terms of purpose and in terms of descriptive-analytical method and based on remote sensing data. in this research, firstly, the land use map of 2013 and 2015 was prepared using landsat satellite images and using envi 5.3 software with a supervised classification method in 4 classes of urban space, fields, gardens and man-made wastelands. . which shows the ecological changes of the green space of the study area in a period of 7 years. then the land use changes of the region were prepared with the help of arcgis and finally analyzed using fragastas software. the findings of the research show that the green space of the city of soumesara is decreasing and turning into a man-made space, that indiscriminate constructions have had important effects on the ecological structure of the region, as a result of which the green and barren spaces are not used for residential purposes. and the highest rate of conversion of green space use to artificial uses and after that was waste use.