تحلیل اثربخشی سازه‌‌های تطبیق با تغییر اقلیم بر مدیریت پایدار آب در بخش فضای سبز تهران

فضای سبز به عنوان یکی از ارکان مهم در برنامه‌ریزی و مدیریت شهری، اثرات قابل توجهی در کنترل و بهبود تغییر اقلیم شهرها دارا می‌باشد و به عنوان یکی از بزرگترین مصرف‌کنندگان آب در شهرها محسوب می‌شود. لذا بکارگیری سازه‌های تطبیق با تغییر اقلیم در فضای سبز، در پایداری محیط شهری به ویژه مدیریت پایدار آب موثر خواهد بود. این پژوهش از نظر جهت‌گیری کاربردی، از لحاظ هدف، آزمون فرضیه و از نظر راهبرد، پیمایشی است. در پژوهش حاضر، جامعه آماری این تحقیق، کلیه کارشناسان فضای سبز شهر تهران بودند که تعداد کل آنان 1080 نفر بود و از این تعداد، 268 نفر به عنوان نمونه از طریق فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای پاسخ به سوالات تحقیق و بررسی اهداف تحقیق، پرسشنامه‌ای به عنوان ابزار اصلی تحقیق طراحی شد. برای تایید روایی ابزار اندازه‌گیری از سه نوع روایی ارزیابی تحت عنوان روایی محتوی، روایی همگرا و روایی واگرا استفاده شد که نتایج تحقیق نشان داد پرسشنامه از روایی مناسبی برخوردار است. همچنین، جهت تعیین پایایی پرسشنامه از دو معیار (ضریب آلفای کرونباخ و ضریب پایایی مرکب) بر طبق نظر فورنل و لارکر (1981) استفاده شد که در این پژوهش تمامی متغیرها از پایایی مناسبی برخوردار بودند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش ‌معادلات ساختاری (sem) به کمک نرم‌افزار smart pls3 صورت گرفت. یافته‌های تحقیق نشان‌دهنده‌ی آن است که سازه‌های باغبانی تطبیق با تغییر اقلیم با ضریب مسیر 0.447 تاثیر مثبت و معناداری بر بهینه سازی مصرف آب دارند، همچنین سازه‌های آموزشی تطبیق با تغییر اقلیم با ضریب مسیر 0.287 و سازه‌های اقتصادی تطبیق با تغییر اقلیم با ضریب مسیر 0.157بر بهینه سازی مصرف آب تاثیر مثبت و معناداری دارند، در حالی که سازه‌های سیاستگذاری تطبیق با تغییر اقلیم تاثیر معناداری بر بهینه سازی مصرف آب ندارد.

Analysis of the effectiveness of adaptation structures with climate change on sustainable water management in the green space of Tehran

Green space as one of the important pillars in urban planning and management, has significant effects on controlling and improving climate change in cities and is considered as one of the largest water consumers in cities. This research is a test of hypothesis in terms of applied orientation, a hypothesis in terms of purpose and a survey in terms of strategy. In the present study, the statistical population of this study was all green space experts in Tehran with a total number of 1080 people and of these, 268 people were selected as a sample through Cochran’s formula and simple random sampling method. To answer the research questions and review the research objectives, a questionnaire was designed as the main research tool. To confirm the validity of the measuring instrument, three types of evaluation validity were used under the headings of content validity, convergent validity and divergent validity. The research results showed that the questionnaire has a good validity. Data analysis was performed using Structural Equation (SEM) method. Findings show that horticultural structures adapting to climate change with a path coefficient of 0.447 have a positive and significant effect on optimizing water consumption, as well as educational structures adapting to climate change with a path coefficient of 0.287 And the economic structures of climate change adaptation with a path coefficient of 0.157 have a positive and significant effect on water consumption optimization, while climate change adaptation policy structures do not have a significant effect on water consumption optimization.