تبیین تاب‌آوری کالبدی در بافت فرسودۀ شهری با بهره‌گیری از معادلات ساختاری pls (نمونۀ موردی: محله‌های منطقۀ سه شهر اصفهان)

امروزه خسارت های فراوان مخاطر ات طبیعی و انسانی به محیط و کالبد شهرها موجب شده است که مفهوم تاب آوری برای کاهش آثار سوانح، به حوزه ای مهم در عرصة مدیریت بحران تبدیل شود.همچنین معضلات ومشکلات بافت فرسوده شهری به دلیل نبود زیرساختهای مناسب شهری و افت عملکرد این بافتها از نظر ابعاد کالبدی یکی از مسائلی است که شهروندان را با مشکلات متعددی مواجه ساخته است . این پژوهش کاربردی و از روش توصیفی_تحلیلی، با هدف شناسایی شاخصها و عوامل موثر بر تاب آوری کالبدی در بافت فرسوده منطقه سه شهر اصفهان و سنجش و ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی انجام پذیرفته است. جامعة آماری این پژوهش، خانوارهای ساکن در محله های بافت فرسوده منطقه سه شهر اصفهان است. حجم نمونه در تحقیق، با استفاده از فرمول کوکران،385 معادل خانوار برآورد شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمونهای t تک نمونه ای، آزمون f و تحلیل مسیرمعادلات ساختاری در محیط نرم افزاریsmartpls3 و spss استفاده گردید ونقشه ها در محیط gis ترسیم وتحلیل شد. نتایج حاصل از آزمون t یک نمونه‌ای نشان می‌دهد. که میانگین شاخص کیفیت و تراکم ابنیه ،دسترسی به نهادهای امدادی ومدیریتی وکیفیت خدمات عمومی و زیرساخت های شهری به ترتیب بامیانگین 35/3، 89/2، 9/2، در سطح نامطلوب (05/0>p و میانگین ملاکی کمتراز 67/3) قرار گرفته است.نتایج تحقیق نشان میدهد محلة جویباره و احمد آباد به ترتیب، از نظرتاب آوری کالبدی و دسترسی ها دربدترین وبهترین وضعیت و محله های سرتاوه ،امام زاده اسماعیل ،سنبلستان ونقش جهان در رتبه دوم تاب آوری ومحله سرچشمه و شهشهان رتبه سوم تاب آوری قراردارند.. همچنین ضرایب مسیرمعادلات ساختاری ابعادکالبدی کیفیت وابنیه0٫73،امدادی ومدیریتی 0٫925 ، دسترسی و زیرساخت های شهری 0٫878بدست آمده که فرضیات تحقیق را تایید و شاخص کالبدی وزیرساختی دارای رابطه معنادار و تاثیرگذار برتببین تاب آوری بافت فرسوده محلات منطقه سه شهر اصفهان دارند.

Explain physical resilience in urban worn texture using PLS structural equations(Case study: Neighborhoods of the third region of Isfahan)

descriptiveanalytical method, with the aim of identifying indicators and factors affecting physical resilience in the wornout tissue of the three regions of Isfahan and measuring and evaluating the rate of physical resilience. The statistical population of this study is resident households. The sample size in the study, using the Cochran’s formula, was estimated to be 385 household equivalents. Data analysis, onesample ttest, Ftest and path analysis of structural equations in SmartPLS3 and SPSS software were used and maps were drawn in GIS environment. The results of ttest show a sample. The average index of quality and density of buildings, access to relief and management institutions and the quality of public services and urban infrastructure with an average of 3.35, 2.89, 2.9, respectively, at an unfavorable level (p <0.05 and average criterion less than 67.67 The results of the research show that Joybareh and Ahmadabad neighborhoods are in the worst and best condition and neighborhoods of Sertaveh, Imamzadeh Ismail, Sanbolestan and Naghsh Jahan are in the second place in terms of resilience and Sarcheshmeh and Shahshahan neighborhoods, respectively. Third are resilience