تحلیل هوشمندی مقصدهای گردشگری شهری در ایران

در عصر حاضر که فناوری مشخصه بارز آن است، خدمات به شکلی یکپارچه در دسترس استفاده کنندگان قرار گرفته است و فناوری به بنیانی برای شکل‏گیری یا تغییر شکل مقصدهای گردشگری تبدیل شده‏است. این توسعه سریع فناوری در گردشگری و علاقه در حال رشد به هوشمندسازی شهرها، توجه مدیران و سیاستگذاران مقصدها را به فرصت هایی که از کاربرد راهبرد هوشمندی ایجاد می‏شود، جلب کرده است. بنابراین، هدف این تحقیق تعیین ابعاد یا مولفه‏های هوشمندی مقصدهای گردشگری شهری، و شاخص‏های سنجش آنها به گونه‏ای است که بر اساس آن بتوان به سنجش هوشمندی مقصدهای گردشگری پرداخت. بر این اساس، گام‏های سه گانه‏ پژوهشی تعیین شده‏اند. در گام اول به احصای مولفه‏های هوشمندی و شاخص‏های سنجش آنها و اعتبارسنجی آنها با استفاده از نظر خبرگان پرداخته شده است. در گام دوم تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه آنلاین و نظرسنجی از 320 خبره گردشگری در سطح 12 مقصد گردشگری منتخب، علاوه‏بر سنجش میزان هوشمندی، میزان تاثیرگذاری هریک از مولفه‏های هوشمندی تعیین شده است. در گام سوم تحقیق، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک‏طرفه و آزمون توکی، تفاوت بین میزان هوشمندی مقصدهای گردشگری شهری منتخب در کل و به تفکیک مولفه‏ها تحلیل شده است. بر اساس نتایج تحقیق شش مولفه و پنجاه و هفت شاخص برای سنجش هوشمندی تعیین شدند. همچنین مشخص شد که تفاوت معناداری بین هوشمندی مقصدهای گردشگری شهری وجود دارد و بر آن اساس، قم دارای بیشترین و ساری دارای کمترین میزان هوشمندی است.

The analysis of smartness of urban tourism destinations in Iran

In the present age, which is characterized by technology, services have been made available to users in an integrated manner, and technology has become the basis for the formation or transformation of tourist destinations. This rapid development of technology in tourism and the growing interest in smart cities has attracted the attention of destination managers and policymakers to the opportunities created by the implementation of smart strategies. Therefore, the purpose of this study is to determine the dimensions or components of smartness of urban tourist destinations, and their measurement indicators in a way that can be used to measure the smartness of tourist destinations. Consequently, three research steps are determined. In the first step, the components of smartness and their measurement indicators have been determined and validated using the opinion of experts. In the second step, using an online questionnaire and a survey of 320 tourism experts at the level of 12 selected tourism destinations, in addition to measuring the smartness, the impact of each component of smartness has been determined. In the third step, using oneway analysis of variance test and Tukey test, the difference between the smartness of selected urban tourism destinations in general and by components is analyzed. Based on the research results, six components and fiftyseven indicators for measuring smartness were determined. It was also found that there was a significant difference between the smartness of urban tourist destinations and based on that, Qom has the highest and Sari has the lowest level of smartness.