شناسایی موانع گردشگر پذیری روستای هدف گردشگری حیدرآباد سیوان

در سال‌های اخیر گردشگری و گردشگرپذیری روستایی به عنوان راهکارهای جدیدِ توسعه مناطق روستایی به‌منظور تامین نیازمندیهای روستاییان، جلوگیری از مهاجرت‌های بی‌رویه آنها، اشتغال‌زایی و ... ارائه شده است. اما در مناطق روستایی موانعی وجود دارد که روند توسعه گردشگری را با مشکل مواجه می‌سازد. لذا هدف این پژوهش شناسایی موانع گردشگرپذیری روستای هدف گردشگری حیدرآباد سیوان است که با رویکرد کیفی – کمی انجام گرفته است. در روش کیفی 15 نفر از مسئولان و متخصصان گردشگری و توسعه روستایی به روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی انتخاب و از آنها مصاحبه به عمل آمد. پس از مشخص شدن موانع پرسشنامه‌ای از نتایج مصاحبه طراحی و در اختیار نمونه آماری در بخش کمی قرار گرفت. در مرحله کمی تعداد 236 نفر از ساکنان روستا با استفاده از فرمول کوکران، 100 نفر از گردشگران و 30 نفر از مسئولان به شیوه تصادفی ساده انتخاب و بین آنها پرسشنامه توزیع شد. روایی پرسشنامه مورد استفاده به شیوه صوری و پایایی آلفای کرونباخ به میزان 0.969 تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها در بخش کیفی به صورت تحلیل همزمان و تشخیص محقق و در بخش کمی، از آزمون t تک‌نمونه‌ای و فریدمن در نرم‌افزار آماری spss استفاده شده است. یافته‌های کیفی حاکی از استخراج دو مقوله مرکزی و 5 مقوله اصلی داشت. در مرحله کمی مقوله‌های مرکزی و اصلی به عنوان موانع گردشگرپذیری روستایی در دو دسته عوامل بیرونی (اقتصادیمالی، اداریساختاری) و عوامل درونی (اجتماعیفرهنگی، کالبدیفضایی و زیرساختیرفاهی) مورد تایید قرار گرفتند. همچنین عامل زیرساختی رفاهی با میانگین رتبه (3.11) و عامل اجتماعی فرهنگی با میانگین رتبه (2.86) به ترتیب به‌عنوان اثرگذارترین و کم‌اثرترین موانع شناسایی شدند.

Identification of tourist attraction obstacles in the tourism destination of Heydarabad Siwan

In recent years, tourism and rural tourism have emerged as new ways of developing rural areas in order to meet the needs of villagers, preventing their free migration, employment and .... But there are obstacles in the rural areas that make the development of tourism difficult. Therefore, the purpose of this study is to identify the tourist attractions of the tourist destination of Hyderabad Sivan, which has been carried out with a quantitative approach. In qualitative method, 15 officials and experts of tourism and rural development were selected by bullet sampling method and interviewed. After identifying the obstacles, a questionnaire was drawn from the interview results and was provided to the statistical sample in the quantitative section. In a small stage, 236 villagers were selected using Cochran formula, 100 tourists and 30 officials in a simple random sampling and distributed among them. Validity of the questionnaire was confirmed by the formal and reliability of Cronbach’s alpha of 0.996. Data analysis in the qualitative section was performed as a simultaneous analysis and recognition by the researcher, and in the quantitative part, onesample ttest and Friedman test were used in the statistical software of SPSS. The results indicated that there were five administrative, social, cultural, welfare infrastructure, economic and financial infrastructures and physicalspatial infrastructures as obstacles to rural tourism in Hyderabad. Infrastructure factor welfare with average rating (3.11) and sociocultural factor with average rating (2.86) were identified as the most important and least important barriers, respectively.