بررسی ارتباط ظرفیت‌سازی و توانمندسازی زنان روستایی مطالعۀ موردی: شهرستان زنجان

زنان با اینکه نیمی از جمعیت روستایی را تشکیل داده و از پتانسیل‌های زیادی برای مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی برخوردار هستند؛ اما بی‌توجهی به ارتقای ظرفیت و توانمندسازی آنها، چالش‌های فراوانی برای زنان روستایی و توانمندی آنها ایجاد نموده است. توجه به ظرفیت‌های زنان در راستای توانمندسازی آنها می‌تواند ضمن افزایش مشارکت آنها در امور معیشتی باعث افزایش توانمندی آنان شود. لذا هدف این مطالعه بررسی ظرفیت‌سازی جهت توانمندسازی زنان روستایی می‌باشد. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن پیمایشی است. جامعه آماری شامل زنان روستایی شهرستان زنجان می‌باشد (43559=n). با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای، 381 زن به عنوان نمونه انتخاب گردید. از آزمون رتبه‌ای هم‌انباشتگی نامحدود اکتشافی برای شناسایی ابعاد ظرفیت‌سازی، از آزمون t تک نمونه‌ای برای سنجش توانمندی و با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری (sem) به بررسی ارتباط ظرفیت سازی و توانمندی زنان پرداخته شد. نتایج نشان داد که از میان چهار بعد در نظر گرفته شده برای سنجش ظرفیتهای روستایی، به ترتیب ابعاد اقتصادی (0.163)، بعد اجتماعی (0.133)، ساختاری نهادی (0.121) و محیطی (0.118) مهم‌ترین ابعاد ظرفیت سازی برای زنان روستایی بوده است. نتایج ارزیابی توانمندسازی زنان حاکی از آن است که توانمندسازی زنان شهرستان زنجان در وضعیت نامناسبی قرار دارند و فقط بعد سیاسی توانمندی زنان در سطح مطلوبی بوده است. همچنین تحلیل‌های بدست آمده از مدلسازی معادلات ساختاری نشان داد که توانمندسازی زنان تحت تاثیر ابعاد اقتصادی، اجتماعی، محیطی و نهادی ظرفیت سازی قرار دارد. مقدار p کلیه پارامترهای لامدا در این مدل نشان از تایید رابطه بین ظرفیت سازی و توانمندسازی با ضریب 0.53 دارد که نشان دهنده ارتباط معنادار بین این دو می‌باشد. با این حال بعد اقتصادی ظرفیت سازی و شاخص‌های آن بیشترین اثرات را بر توانمندسازی زنان در منطقه مورد مطالعه داشته است.

Capacity Building in Rural Areas to Empower Women Case Study: Zanjan County

While women account for half of the rural population and have many potential for contributing to social and economic activities, but neglecting about capacity building and empowerment, they have created many challenges for rural women and their ability. Attention to women’s abilities in order to empower can increase their participation in livelihoods by increasing their ability. Therefore, the purpose of this study is to evaluate capacity building for empowerment of rural women. The present research is an applied objective and the method of doing that is scrolling method. The statistical population includes rural women in Zanjan city (N = 43559). In this case 381 women were selected as samples by Cochran formula and using quota sampling. The relationship between capacity building and women’s empowerment was investigated by Using Univariate Exploratory Equivalence Ratio to identify the dimensions of capacity, a singlesample ttest was used to assess the capability and, using structural equation modeling (SEM). The results showed that from the four dimensions considered for measuring rural capacities, respectively economic dimensions (0.613), social dimension (0.133), structuralinstitutional (0.191) and environment (118.3) 0) are The most important dimensions of capacity building for rural women.