پناهندگان اقلیمی چالش آینده تحولات منطقه ایی مطالعه موردی: خراسان جنوبی

تغییرات آب و هوایی و تخریب محیط زیست تاثیر قابل توجهی در جابجایی مردم سراسر جهان داشته است. واکنش افراد در پاسخ به تغییرات اقلیم متفاوت می‌باشد و مهمترین واکنش افراد به زوال زیست‌محیطی و دفع خطر جابجایی می‌باشد که مهاجرت‌هایی که در اثر تغییرات اقلیمی و پیامدهای آن شکل می‌گیرد پناهنده اقلیمی را شکل می‌دهد. ایده پناهنده اقلیمی یا پناهندگان تغییر اقلیم نسبتاً جدید می‌باشد. عدم سازگاری و ظرفیت لازم برای تغییرات اقلیمی از مهمترین عوامل ایجاد آسیب پذیری انسان‌ها می‌باشد خراسان جنوبی در جنوب‌شرق کشور یکی از مکان‌های آسیب‌پذیر تغییرات اقلیمی است. در این مطالعه جهت ارزیابی تغییرات اقلیمی از داده‌های بارش دما و تعداد روزهای گردوغبار و منابع آب زیرزمینی، برای دوره 20 ساله تا سال 2014 استفاده گردیده است. برای شناسایی و پیش‌بینی تغییرات اقلیمی استان خراسان جنوبی از روش ریز مقیاس نمایی آماری با استفاده از مدل larswg  و نمایه‌های ارزیابی تغییرات اقلیمی استفاده شده و از 10 ایستگاه استان برای دوره‌ی 20302010 تحت مدل لارس انجام شد با استفاده از این داده‌ها ابتدا کانون‌های بحران‌های ناشی از تغییرات اقلیمی شناسایی و در محیط gis پهنه‌بندی گردید. سپس پراکندگی سکونتگاه‌های در معرض این مخاطرات تعیین شد. جهت ارزیابی پناهندگان اقلیمی از آمار مهاجرت از سرشماری 1375 و  تا 1390 استفاده گردید و سکونتگاه‌های روستایی که در این دوره تخلیه شده و از بین رفته‌اند، مشخص گردید. پردازش داده‌های اقلیمی نشان می‌دهد که بیشتر مناطق استان از تغییرات اقلیمی متاثر شدند، اما جنوب استان به محوریت نهبندان بیشترین پیامدها را از تغییرات اقلیمی داشته است. این رخدادها باعث جابجایی جمعیّت  و شکل‌گیری پناهندگان اقلیمی در جنوب استان شده و جمعیّت از جنوب استان به شمال استان تغییر مکان داده‌اند. جمعیّت سکونتگاه‌های روستایی استان در سال 1375 برابر با 76/61 درصد بوده است که در سال 1390 به 61/45 درصد کاهش پیدا کرده است. بنابراین نقش تغییرات اقلیمی در 20 سال گذشته با بروز چالش‌هایی مانند خشکسالی، تخریب منابع آب، پیشروی بیابان‌ها به خصوص در غرب و جنوب استان آشکار است.

The Future Challenge of Climatic Refugees Regional DevelopmentsCase study: South Khorasan

Climatic changes and environmental degradation has had a significant impact on the movement of people around the world. Reactions of people is different in  response to the climatic  changes and the most important  reaction of people is toward the  environmental deterioration  and removal of the relocation risk, that migrations caused by climatic changes and its consequences form the shape of climate refugee. The idea of Climatic refugee or climatic change refugee is a relatively new idea.  Lack of adaptability and the required capacity for climatic changes  are the most important causes of the humans vulnerability. Southern Khorasan Province located  in the southeast of Iran is one of the places vulnerable to climatic changes. In this study to assess the climatic changes, the precipitation and  temperature data  and the  number of days of dust and groundwater resources have been used for 20 years up to 2014. To identify and predict the climatic changes of South Khorasan province, Statistical Down Scaling Model (SDSM) by using LARS WG model and Evaluation Indices of climatic changes have been used. For the assessment, the climatic changes of 10 stations of the province for period 20102030 have been made under Lars Model. By using such data, firstly ,the centers of the crisis due to the climatic changes have been identified and zoned in GIS environment. Then the dispersion of the settlements which are subject to such risks has been specified. For the assessment of climatic refugees, the migration statistics of year 1996 and up to 2011 have been used and the rural settlements at these areas which have been evacuated and removed in this period have been determined. Processing of climatic data shows that most of the  province districts were affected by climatic changes, but south of the province centered by Nehbandan, has had the greatest impacts of climatic changes. These events led to population displacement and the formation of climatic refugees in the south of the province and the population of the southern provinces has moved to the north of the province. The human settlements of the province in 1996 was equal to 61.76  percent which decreased  to 45.61  percent in 2011. So that the role of climatic changes in the last 20 years is evident with the  challenges such as drought, degradation of water resources, desertification, particularly in the west and south part of the province.