بررسی تطبیقی توانمندی‌های ژئوتوریسم شهرستان الشتر با استفاده از مدل‌های پرالونگ و پرییرا

ژئوتوریسم، یکی از گرایش‌های علمی در ارتباط مشترک با حوزۀ علوم زمین و گردشگری است که هدف آن شناخت ژئوسایت‌ها یا مکان‌های ویژۀ ژئومورفولوژیک است. در این مقاله به‌منظور مقایسۀ دو روش پرالونگ و پرییرا، قابلیت‌های گردشگری تعداد 15 ژئوسایت در محدودۀ شهرستان الشتر مورد ارزیابی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی توانمندی‌های ژئوتوریسمی شهرستان الشتر و ارائۀ راهکارهای مدیریتی جذب توریسم است. در روش پرییرا، عیار ژئومورفولوژیکی و مدیریتی و در روش پرالونگ، عیار گردشگری و بهره‌وری مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان داد که هر دو روش ابعاد متنوعی از توانمندی‌های ژئوسایت‌ها را مورد سنجش قرار می‌دهد. مهمترین ویژگی این دو روش این است که به‌رغم مشابهت در سنجش عیارهای ژئوتوریستی، هرکدام در عیارسنجی خود متغیّرهای متعدد و متفاوتی را مد‌نظر قرار داده‌اند. از میان 15 ژئوسایت براساس مدل پرییرا، کوه گرین با امتیاز 14.89 و درۀ کهمان با امتیاز 14.59 بیشترین امتیاز و دژ شینه با امتیاز 4.68 کمترین امتیاز را داراست و براساس مدل پرالونگ کوه گرین در عیار ارزش گردشگری با امتیاز 0.79 و عیار ارزش بهره‌وری با امتیاز 0.71 بیشترین امتیاز و آبشار کاکا رضا با امتیاز 0.42 و غار سمسا با امتیاز 0.34 کمترین امتیاز را داراست. شهرستان الشتر در شمال استان لرستان یکی از پرجاذبه‌ترین شهرهای استان ازلحاظ ویژگی‌های طبیعی است که توان لازم برای تبدیل‌شدن به یک قطب ژئوتوریسم در کشور را داراست. براین‌اساس هر دو روش دیدگاه جامعی در راستای برنامه‌ریزی توسعۀ گردشگری ارائه می‌کنند