تحلیل ارتباط استراتژی‌‌های تنوع تامین معاش با مدیریت اراضی کشاورزی مورد: مناطق روستایی شهرستان پلدختر

هدف مطالعه حاضر تعیین استراتژی‌های تنوع معیشتی و ارتباط آن با شیوه‌ مدیریت اراضی کشاورزی است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و روش انجام آن توصیفی تحلیلی است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه (ساختاریافته و بدون ساختار) و مصاحبه با مردم محلی بوده است. جامعه آماری شامل سرپرستان خانوارهای کشاورز در شهرستان پل‌دختر از توابع استان لرستان می‌باشد. جامعه آماری معادل 11289 نفر است. با استفادهازفرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده، 379 سرپرست خانوار کشاورز انتخاب گردید. به منظور تحلیل رابطه بین تنوع تامین معاش و مدیریت زمین‌های کشاورزی از مدل الگوی اقتصاد سنجی توبیت استفاده شد. نتایج نشان داد تنوع تامین معاش اندازه‌گیری شده توسط شاخص تنوع هرفیندالهیرشمن، دارای اثر مثبت و معناداری بر فعالیت‌های مدیریت پایدار کاربرد زمین است. همچنین یافته‌ها نشان داد کشاورزانی که دارای تعداد نیروی کار بیشتر و دارای مالکیت زمین کشاورزی بیشتر بوده و همراه با فعالیت‌های کشاورزی درگیر اشتغال در فعالیت‌های غیرکشاورزی و یا فعالیت‌های ترکیبی بوده، به طور قابل توجهی از شیوه‌های مدیریتی زمین بیشتری استفاده نموده‌اند. لذا می‌توان گفت معیشت روستایی یکپارچه و استراتژی مدیریت زمین می‌تواند به طور قابل توجهی به افزایش عملکرد محصولات کشاورزی و به تبع به پایداری اقتصاد خانوارهای کشاورز در منطقه مورد مطالعه کمک شایانی داشته باشد.