ارزیابی ظرفیت‌های توسعۀ کارآفرینی در نواحی روستایی منطقۀ مورد مطالعه: روستاهای دهستان بیزکی

کارآفرینی روستایی به عنوان یک راهبرد اساسی برای توسعۀ روستایی می‌تواند کمک شایانی برای توسعۀ روستاها کرده و منجر به کاهش بیکاری و افزایش اشتغال و در نتیجه افزایش درآمد، متنوع‌سازی اقتصاد، استفادۀ بهینه از منابع و بهبود زندگی روستاییان شود. نکتۀ اساسی در تحقق فعالیت کارآفرینانه در سطح اجتماع، فراهم بودن زمینه های کارآفرینی در جامعه است. این مطالعه با هدف مطالعۀ ظرفیت‌های کارآفرینی در زمینۀ توسعۀ روستایی انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی بوده که جهت گردآوری داده‌ها از مطالعات اسنادی و میدانی به صورت پرسش‌نامه‌ای طراحی شد. جامعۀ آماری این پژوهش خانوارهای روستایی دهستان بیزکی (791=n) از توابع بخش گلبهار شهرستان چناران است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی، 155 خانوار از 10 روستای دهستان به صورت تصادفی به عنوان نمونۀ مورد مطالعه انتخاب شدند. این پژوهش در 5 بُعد اقتصادی، محیطی، ظرفیت فردی، زیرساختی، اجتماعی فرهنگی و نهادی تحلیل آماری شده است. همچنین از روش تصمیم‌گیری چند شاخصه vikor، به روش وزن‌دهی آنتروپی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از بین 10 روستای دهستان بیزکی، روستای سلوگرد با داشتن بیشترین ظرفیت‌های کارآفرینی، رتبۀ اول و روستای محمدآباد بلوچ با کمترین ظرفیت‌های کارآفرینی رتبۀ آخر را به خود اختصاص داده‌اند. همچنین مقدار sig آزمون مقایسۀ میانگین‌ها یعنی t برای تمام شاخص‌های اقتصادی، فردی، محیطی، اجتماعی فرهنگی و نهادی و زیرساختی برابر 0.000 (کوچکتر از 0.05) است؛ در نتیجه ُبعد اقتصادی، فردی، محیطی، اجتماعی فرهنگی و نهادی و زیرساختی تاثیر بسیار بالا و مثبتی در ایجاد و توسعۀ ظرفیت‌های کارآفرینی داشته است در نهایت با توجه به تحلیل نتایج، پیشنهادهای کاربردی ارائه شده است.