ذهنیّت‌سنجی ساکنان محله‌های جدید و برنامه‌ریزی شده درارتباط با مولفه‌های کیفیت زندگی (نمونۀ موردی: محله جاهدشهر مشهد)

توجه صرف به رشد شهرها و بازماندن از رویکردهای توسعه‌ای نسبت به شهرها موجب به وجود آمدن پدیدۀ ماکروسفالی در آنها شده است و این موضوع تاثیر مستقیم در سطح کیفیت زندگی در شهرها دارد. نکته قابل توجه در مواجهه با کیفیت زندگی، در نظر گرفتن آن در همۀ ابعاد (ذهنی و عینی) است تا بتواند به صورت جامع مورد ارزیابی قرار گیرد؛ از این رو، مقالۀ حاضر با هدف تحلیل و بررسی کیفیت زندگی (دو بُعد عینی و ذهنی) در محله‌های برنامه‌ریزی شدۀ شهری به دنبال ارتقای کیفیت زندگی در این دست از محله‌ها از طریق افزایش مولفه‌های محیطی است. محلۀ مورد مطالعه، محلۀ جاهدشهر واقع در منطقۀ 12 شهر مشهد است. معیارها و شاخص‌های کیفیت عینی و ذهنی زندگی در 4 سطح به صورت سلسله مراتبی تدوین شده‌اند. روش مورد استفاده از لحاظ هدف، کاربردی و از لحاظ روش توصیفی تحلیلی است. گردآوری داده‌ها به روش کتابخانه‌ای و میدانی صورت گرفته و با استفاده از فرمول کوکران تعداد 372 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده و روش توزیع پرسشنامه تصادفی ساده است. در تحلیل اطلاعات از نرم‌افزارهای  spssو amos استفاده شده است. با توجه به نتایج به دست آمده، میزان کیفیت ذهنی زندگی در محلۀ جاهدشهر از نظر ساکنان درحد متوسط رو به ضعیف (فقط در بخش حمل و نقل خوب) و میزان کیفیت عینی زندگی در حد متوسط رو به بالا (فقط در مولفه‌های امنیت اجتماعی و اوقات فراغت متوسط روبه ضعیف) ارزیابی شده است.