برنامه ریزی و ساماندهی روستاهای پراکنده، مورد؛ دهستان کورین زاهدان

ساماندهی روستاهای پراکنده از جمله استراتژی های کارآمد در برنامه ریزی توسعه و همچنین محوری ترین الگوی توسعه فضایی - کالبدی نواحی روستایی است . این استراتژی بر دو هدف عمده بهینه کردن مکان ها و بهینه کردن کارکردها مبتنی است و در صدد ارائه الگوی بهینه ای از نظام استقرار فضایی مکان ها و کارکردهای متناسب با آن است .در واقع ساماندهی روستایی از طریق شناخت ساختارهای محیطی ، اقتصادی و اجتماعی و فضای - کالبدی نواحی روستایی ، امکان پذیر خواهد بود ؛ که با تجزیه و تحلیل این ساختارها و کارکردها ، می توان کانون های جمعیت و فعالیت مجموعه ای از روستا ها را در یک نظام سلسله مراتبی ساماندهی نمود ، تا از این طریق کارایی و بازدهی فعالیت ها و سکونتگاههای روستایی بهینه گردد و توسعه آن ها شتاب گیرد .ناحیه روستایی کورین زاهدان بر مبنای استراژی فوق الذکر مورد مطالعه قرار گرفت و پس از تحلیل یافته ها ، این ناحیه به حوزه های عملکردی با توجه به زمینه های مختلف محیطی ، اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی و نهایتا فضایی - کالبدی وسایر عناصر و مولفه های موثر بر آن ها تقسیم بندی و در مجموع چهار حوزه کاملا مشخص سرجنگل ،‌ شورو ، دومک و بالاخره قلعه بید در آن شناسایی و تعیین گردید . در تحلیل های بعدی از مجموع 417 نقطه روستایی این ناحیه ، 9/35 درصد آن ها ناپایدار ، 7/24 درصد پایدار و بالاخره 5/39 درصد ایستا ارزیابی گردید .نهایتا از مجموع الگوهای ساماندهی مطرح شده در این مطالعه سه الگوی تجمیع ، ادغام و بالاخره توسعه و تجهیز روستاهای ناحیه مورد مداقه بیشتر قرار گرفت و بر پایه آن یک کانون تجمیع دو کانون ادغامی و ده کانون کلیدی مستعد توسعه و تجهیز مشخص و مکان گزینی گردیده اند . چگونگی مطالعات تفصیلی و تجزیه و تحلیل های انجام شده در متن اصلی مقاله آمده است .