شرط تعلق مورد رهن به مرتهن در صورت عدم ایفای دین در موعد

شرط تعلق عین مرهونه به مرتهن در صورت عدم پرداخت دین در سررسید آن از جمله شروطی است که در ضمن عقد رهن آورده می‌شود. در مورد وضعیت این شرط در فقه و حقوق ایران اختلاف‌نظر وجود دارد. بطلان این شرط در بین فقهای امامیه نظری غالب و قریب به اتفاق است، اما بین حقوق‌دانان در این خصوص اختلاف‌نظر وجود دارد؛ این عمل حقوقی، ماهیتاً نوعی ضمانت اجرا (وجه التزام) در خصوص تعهد راهن است که به‌صورت شرط ضمن عقد در قرارداد اصلی گنجانده می‌شود؛ اما اینکه ذیل کدام نوع از انواع شروط ضمن عقد قرار می‌گیرند، نیازمند تامل بیشتری به نظر می‌رسد. با توجه به ماهیت شرط صفت، بدیهی است که شمول این شرط بر موضوع بحث منتفی است و مسئله باید در مورد شرط نتیجه و شرط فعل بررسی شود؛ این شرط ضمن عقد رهن در قالب شرط نتیجه و همچنین شرط فعل قابل طرح است و هرکدام وضعیت و آثار خاص خود را دارد و در عین حال، می‌تواند نوعی وجه التزام باشد که طرفین برای نقض قرارداد پیش‌بینی کرده‌اند. در رویه قضایی نیز بدون آنکه اجماع و اتفاق‌نظری وجود داشته باشد، گرایش به بطلان شرط تعلق مورد رهن به مرتهن قوی است. با توجه به مواد قانون ثبت و اصول تفسیر حقوقی به نظر می‌رسد، اصل بر صحت این‌گونه شروط است، مگر اینکه ثابت شود، اصل مغابنه رعایت نشده است.

the condition of belonging the mortgaged property to the mortgagee providing non-fulfillment of the debt on time

the condition that the mortgaged property belongs to the mortgagor in case of non-payment of the debt on its due date is one of the conditions included in the mortgage contract. there is a difference of opinion regarding the status of this condition in iranian jurisprudence and law. the nullity of this condition is a dominant and overwhelming theory among imamiyyah jurists, but there is a difference of opinion among jurists in this regard; this legal act is essentially a type of performance guarantee (bond) regarding the mortgage obligation, which is included in the main contract as a condition attached to the contract. but under which types of conditions are included in the contract, it seems that more consideration is required. considering the nature of the condition of the adjective, it is obvious that the inclusion of this condition is excluded from the subject of the discussion and the issue should be investigated regarding the condition of the result and the condition of the verb; this condition can be proposed in the mortgage contract in the form of a result condition as well as a verb condition, and each of them has its own status and effects, and at the same time, it can be a type of obligation that the parties have foreseen for breach of contract. in the judicial procedure, even without consensus, the tendency to invalidate the condition of the mortgagee’s belonging to the mortgagor is strong. according to the articles of the registration law and the principles of legal interpretation, it seems that the principle is on the validity of such conditions, unless it is proven, the principle of repudiation has not been observed.